டுசு தொல்காப்பியம் செய்யுளியல் இ-ள். அளவடியைந்தும் சிந்தடிமூன்றும் என்ற எட்கிெலனு பாவிற்குரிய, தளைவகையொன்ருத சன்மையான். எ-று. “ஒன்ருத்தன்மையான் என்ற சஞனே ஒன்றியவசகாவாயிந்து இயற்சிசொன்றிய வாசிரியத்தளை வாாாமையும் வெண்ர்ேவிற்ப :ெ கொன்றிய வெண்டனை செப்பலோசைக்குக் துள்ளலோசைக்கு .ெ யவாகலின் அதுவாசாவென்றலும் கூறிற்ரும். ஒன்ருசென்றதகு க்களை யொன்றுமென்று பொருடருமேனும் அஃதிலக்கணமன்மை எனவே முற்கூறிய இயற்சீர்வெண்டளையையும் வெண்சீரியற்ேேரா வெண்சீர்வெண்டளையையும் விலக்காமையுணர்க. உ-ம். கின்று கெடிது பெயர்ந்து என்பது. ஏழெழுத்தடியா யிசைதிலே நிறை அசைச்சீரியற்சிாாய்த் கட்டது. கற்றவரைச் சேர்வர் கலைநிறை, சியார், பெற்றன. மென்றே பெயர்ந்து இது பதின்ைகெழுத்தடி, வறிந்தார்க் கேற்றியக்கா லஞ்சுவ தில்லை. இது பதின்ைகெழு, உறுஞ் சீர்வகையொன்றலிற் கட்டளையாகா. இதனும்பர் கெடில வந்தன சீர்வகையடியாம். வானவரு நான்முகனும் வாசவனு மா ாான வருங் காணு வான் எனப்பதினறெழுத்தான்வந்த வென்ெேம் சீர்வசையடி. வானவரு கான்முகனும் வாசவனுங் காளுரே என்ப ளலோசைக்குனர்க இவ்வெண்பாவை எந்திசைச்செப்பலெனப் பி ளோர் கூறுவர். அவர் கூறும் ஒழுகிசையுங் தாங்கிசையும் பெரும்ப பதின்ைகெழுக்கினிகந்து வாராவென்றுணர்க. முச்சீரான்வரும் , முதலிய மூன்அகிலத்தி னிகந்து வாராமை யுரையிற் கொள்க. ம ய் மாவருவாய் மாவருவாய் மாவருவாய், மாவருவாய் தேமா வரகு இ வருவாய் மாவருவாய் மாவருவாய் மாற்றினரே என இரண்டற்கு கின்றவாறுங் காண்க: இதஞனே மேலி டிக்கூட்டத்துத் தொ.ை ளுங்காற் கலிக்கு வெண்சீரோடு தட்ட வெண்சீர்வெண்ட%ள கொள் னர்க. டுக. அளவடி மிகுதி யுளப்படத் தோன்றி யிருவெடி லடியுங் கலியிற் குரிய. இது முறையானே கலிக்குரிய நிலங்கூறுகின்றது. இ-ள். இருநெடிலடியும் எ-து நெடிலடியுங் கழிநெடிலடியும். ........ தோன்றி எ-து அளவடிக்குளித்தென ஐவகையடியின் மிகு, பதின்மூன்றும் பதினன்கு மாகிய எழுத்தக்களோடு தோற்றப்பட் யிற்குரிய எ-து கலிப்பாவிற் குரியவாம். எ-று. -
