கச்சிர்ைக்கினியருரை. */fт ЛF.
- சிறியகட் பெறினே யெமக்கீயு மன்னே
பெரியகட் பெறினே யாம்பாடத் தான்மகிழ்க் தண்ணுமன்னே றுெசோற் ருனு கணிபல கலத்தன் மன்னே பெருஞ் சோற் முனு கணிபல கலத்தன் மன்னே 'யென்பொடு கடிபெ வழியெல்லா மெமக்கீயு மன்னே யம்பொடு வேனுழை வழியெல்லாங் தானிற்கு மன்னே காந்த காறுக் தன்கையாற் புலவுகாறு மென்றலை தைவரு மன்னே யருக்தலே யிரும்பாண கன்மண்டைத் துளை புரீஇ யிாப்போர் கையுளும் போகிப் புசப்போர் புன்கண் பாவை சோ வஞ்சொனுண் டேர்ச்சிப் புலவர் காவிற் சென்றுவீழ்க் தன்றவ னருநிறத் தியங்கிய வேலே யாசா கெங்தை யாண்டுளன் கொல்லோ வினிப், பாநெரு மில்லைப் பாகெர்க்கொன் மீகுநரு மில்லைப் பனித்துறைப் பகன்றை கறைக்கொண் மா மலர் சூடாது வைகி யாங்குப் பிறர்க்கொன் lயாது வீயு முயிர்தவப் பலவே (புறம்-உகடு) இதனுள் காந்த நாறுக் தன்கையால் எனவும், 'அருகிறத்தியங்கிய வேலே எனவும் தனித்துவந்தன. பெரியகட் பெறினே' என்பது சொ தச்சடி, இதனைக் குறளடியாக்கிக் குறளடியும் வருமென்டிர் பின்பு நூல்செ தவாசிரியர்1. உப்பிலாஅ வலிப்புழுக்கல் (புறம்-சுங்) முதலிய வஞ்சி படி, (சுக) - -
- உாையாசிரியர், இதனைப் பதினேழடி யாசிரிய மெனக்கொண்டு, இத னுள் எழாமடியும் பன்னிரண்டாமடியும் முச்சீரான் வந்தன; மூன்ரு மடி முதலாக ஆருமடியீருகிய கான்கடியும் பதிலைாமடியும் ஐஞ்சீரான் வந்தன; இரண்டாம்டியும் பதினென்மும்டியும் இதுாேன் வந்தன; ஏனைய நான்கு ரேன் வந்தன; இவ்வாறு வருதலின் அடிமயங்காசிரியமாயிற்று' என்ருர், (தொல், செய்யுளியல், H வெண்ட2ளிவிரவியும்’ என்பதனுாை.) ==
-- **
- ... + = −. --- --
1 யாப்பருங்கலவிருத்திகாரர் இணைக்குறளிடைபல குறைந்திற்றி ளிை யல்பே என்பதனுாையிற் சிறியகட்பெறின்ே என்னும் புறப்பாட்டை எடுத்தோதி இஃது இருசீாடியும் முச்சீாடியும்.இடையிடை வந்த இனக் குறளாசிரியப்பா பிறவுமன்ன. என்னை: 'அளவுடி பந்தமு மாதியும்ாகிக், ! குறளடி சிந்தடி யென்ரு பிரண்டு, மிடைவா நீற் தினக்குறள்கும்'என் : மூர் காக்கைபாடினியார் எனக்கூறிஞர். = - so -
