சு-டி தொல்காப்பியம் செய்யுளியல் இது .ே ற்கு எய்தியதோர் விதி. கெழுதகை யில்லேன் கிடந்தாடப் பன்ன எழுதகண் ணிர்துடைத்த கை ” என்றித்தொடக்கத்தன ஆசித்திானுர் செய்யுளும், ஒளவையார் செய்யுளும், பத்தினிச் செய்யுளு லாகவுடையனவெல்லாம் எப்பாற்படுமெனின்:- ஆரிடப்போலியென் ஆரிடவாசகமென்றும் வழங்கப்படுமென்க. இவையெல்லாம் இருடிகளல் ஏனையோராகி, மனத்தது.பாடவும், சாவவுங் கெடவும் பாடவும்வல்ல : பாணர் கல்லாடர் மாமூலர் பெருந்தலைச்சாத்தர் பெருஞ்சித்திார்-இத் டக்கத்தோரும் மிக்குங்குறைந்தும் பாடப்படுவரெனக் கொள்க; என்: " மனத்தது பாடு மாண்பி Iෂණේෂී சினத்திற் கெடப்பாடுஞ் செவ்வி யோரு முனிக்கணச் செய்யுண் மொழியவும் பெறுப' என்ருர் பன்மரபுடையார். வரலாறு: ' இலைகல வாயினு மெட்டி பழுத்தாற் குலேகல வாங்கனி கொண்டுண லாகா விளையாண் முலைகலங் கொண்டு முறுவலிக் கின்ற வினையுடை நெஞ்சினை வேதுகொ ரீாே' * (கிருமூலம், மகளிரிழிவு இம்முலர்வாக்கு மிக்குவந்தது; வச்சிரம் வாவி நிறைமதி முக்கோண, ! நிகேர் வாங்கல் விலங்கறுத்த, லுட்சக் காவட்டத் துட்புள்ளி யென்ப புட்கானர் கண்ட புணர்ப்பு ” இது மந்திர நூலிற் புட்கானுர் கண்ட எ துக்குறிவெண்பா; இஃது இரண்டாமடி குறைக்துவந்தது. விட கிடங்கில் என்பது பொய்கைவாக்கு மிக்குவந்தது. கறைப்பற் ெ மோட்டுக் காடு கிழவோட், கரைத்திருந்த சாந்தைத்தொட் டப்பேய், ! க்க வறியாது மற்றதன் கையைக், குறைக்குமாங் கூர்ங்கத்தி கொன் இது பூதத்தாருங் காாைக்காற்பேயாரும் பாடியது ; இஃது இரண்ட குறைந்துவந்தது. அறிவுடை நம்பியார் செய்த சிந்தம் எப்பாற்படுமே னின்:-தாங்கலோசைத்தாய்ச் சுரிதகத்தருகு தனிச்சொலின்றித் ரும்பினர்த்தடக்கை” என்னும் வஞ்சிப்பாவேபோல வந்தமையால், ! சொலில்லா வஞ்சிப்பாவென வழங்காமோவெனின்:-வழங்காம்; சென் வுறு உவாய் வஞ்சியடியால் வந்து பொருளுறுப்பழிந்தமையால் 2. து செய்யுளெனப்படும். குடமூக்கிற்பகவர் செய்த வாசுதேவனர் சிந்தமும் ள்ளோசைகொண்டும், கொள்ளாது மிக்குங்குறைந்தும் வலானும், இ களாற்பாடப்படுதலானும் ஆளிடச்செய்யுளேயாம். (யாப்பருங்கலவிரு
