நற்றிணை தெளிவுரை
327
மடப்பம் விளங்குகின்ற கண்களையும், மயிர்ச்சாந்து பூசி முடிக்கப்பெற்ற கூந்தலையும், பருந்து தோள்களையும், நிரையாக அமைந்த வெளிய பற்களையும், திரட்சியோடும் செறிவுற்று விளங்கும் தொடைகளையும் உடையவன் இவ்விறவியாயிருக்கின்றனள். பிணைத்துக்கட்டிய அழகிய தழையுடையை இடுப்பிலே தரித்தவளாகவும் உள்ளனள். தன்னந் தனியாளாக, விழவயரும் நம் மனையின் இடமெங்கணும் அழகு பெறுமாறு வந்தும் நம்முன் நிற்கின்றனள்.
ஆரியப் படையினர் வந்து தாக்குதலை மேற்கொண்டனர்; பெரும் புகழையுடைய மூள்ளூர்க் களத்திலே மலையமான் அவர்களை எதிர்த்து நின்றான்; அவர்கள் பலராயிருந்தனர்; மலையமானோ தனியனாக நின்று பொருதான்: அவர்கள் உருவிக்கொண்டு வந்த ஒள்ளிய பல வாட்படைகளும் மலையமானின் ஒற்றை வேற்படைக்கு முன்னர் நிற்க மாட்டாவாயின; அவர்கள் தோற்று ஓடினார்கள். இவள் தலைவனுக்குப் புதியளான பரத்தையொருத்தியைக் கூட்டுவித்து நலஞ்செய்வதனை மேற்கொண்டாளென்றால், அங்ஙனமே பலராகவிருக்கும் நம்முடைய பன்மையும், இவளுக்கு எதிராக எதனை செய்ய இயலும்? அதனால், நம் தலைவனுக்கு ஆக்கந் தேடுவோம்; இவள் செயலை ஒழிப்போம்; அனைவரும் ஒருங்கே எழுங்கோள்! எழுங்கோள்!!
கருத்து : 'தலைவனுக்கு வந்துள்ள புதியவொரு இக் கட்டினின்று அவனைக் காப்போம்; எழுக அனைவரும் என்பதாம்.
சொற்பொருள் : மடக்கண் – மடப்பத்தை யுடைய கண்கள்: இளமைச் செவ்வி பொருந்திய கண்கள். தகரம் – தகரச் சாந்து; மயிரது செழுமைக்குப் பூசும் மயிர்ச்சாந்து பணைத்தோள் – பணைத்த தோள்கள்: மூங்கில் தண்டைப் போன்ற தோள்களும் ஆம், வார்தல் – நிரையாக ஒழுங்குற அமைதல். பிணையல் அம் தழை – பிணைத்துக் கட்டிய அழகிய தழையுடை, துணையிலன் – துணைசேர்ந்தாளாகவும் உடையாளல்லள்; இவளோ தலைவனால் கொள்ளப்படும், தகுதியுடையாள் அல்லள். விழவு – வேனில் விழவு, துவன்றிய – நெருங்கிச் செய்த. முள்ளூர் – முள்ளூர்க் கானமும் ஆம்; மலையமான் திருமுடிக்காரிக்கு உரியது: இவன் நடுநாட்டுத் திருக்கோவலூரினன்.
