i55 நல்லிசைப் புலவர்கள்
இன்னுயிர் நண்பரான ஒளவையார் எய்திய கென யை எவ்விதம் கூறுவது அவர் அவன் இன்குணங் யெல்லாம் கினைந்து கினைந்து வருந்திப் பிரிவாற்ரு. புலம்புகின்றவராய்,'அரிதாய்ச்சிறிய அளவினே உடைய மதுவைப் பெறும்போதெல்லாம் தான்ுண்ணுது எங்க ளுக்கே தருவன்; இனி அது கழிந்ததே பெரிய அளவிை
டைய மதுவைப் பெற்ருனுயின், அதனே எங்களுக்
கொடுத்து யாங்கள் உண்டு களித்துப் பாட, எஞ்சிய
வினதாக உள்ள போதும், மிகப் பல கலத்தோடும் பல ரோடுங்கூட உண்பான் ; அது கழிந்ததே ! மிக்க அள வினையுடைய சோற்றின்கண்ணும் மிகப் பலரோடுங் கூட உண்டான் அது கழிந்ததே உணவிருக்கும் இட முழுதும் எங்களுக்கு (உண்டுகளிக்க) அளிப்பன் : : த கழிந்ததே! அம்பும் வேலும் தைத்து உருவுமிடமாகிய போர்க்களம் முழுதும் தான்் சென்று நிற்பன் . அது கழிந்ததே! தான்் காதலிப்பார்க்கு மாலை சூட்டுதலால் கரக்கப்பூ காறும் பரிசுத்தமான தன்னுடைய கையால் தனது அருட்குணத்தால் புலால் நானும் எம்முடைய தலேயைத் தடவி அன்பு செய்வான் ; அது கழிந்ததே ! அதியமான் இறக்கும்படி அவன் மார்பகத்துத் தைத் வேல், அவ்வளவில் மாத்திரம் தைத்ததன்று : பாண்ாது மண்டைப் பாத்திரத்தின் துளையில் * - இரப்போர் கையினுள்ளும் தைத் துருவித் தன் புரக்கப்படும் சுற்றத்தாது கண்ணின் கருமணிப்பா ஒளி மழுங்க, அழகிய துண்ணிய சொல்லாசாய்ச்சி, டைய புலவரது காவின்கண்ணே யும் போய் விழுந்தது. எமக்கு ஆதாரமாகிய எம்மிறைவன் எவ்விடத்துள்ளான்
