பக்கம்:நவசக்தி.pdf/88

விக்கிமூலம் இலிருந்து
இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை

üᏧ கண் ஒ:ங்கோரம் என்னுள் இனக் குதே! இறைவா! . இன்பம் ஜனக்குதே!' என்ருர் அடியார். தம1ழ்ப் பொ.பார் கரு. வ1. களேப் பற்ற நான் எண்ணுந்தோறும் என்னுள் இrைக்க1றது. அவரைப்பற்ற)ப் பேசும்போது நாளில் இன்பம் ஜனப்பது உண்மை. காரணம் என்ன? அவர் அக் தகைய பொயார். உண்மையால் பெரியார், பொயார் என்ற சொல்லுக்கு ஒர் எடுக் துக் காட்டாக வளங்க'யவர். தம1ழ்ப் பொயார் தரு. வ1. கலயாண சு ந் த ச ஞ | ன் சொற்பொழிவுகளைக் கேட்டவர் பலர். அவரது பேச்சுத் வர் பலர், அ.க.க கால்களைப் படி க்கவர் பலர்; அவரது எழுத்துக் கறமை கண்டு பாராடடியவா எனனறறவா, அவருடன பேசப் பழனியவரும் உண்டு. எனக்குக் கொடியும். ஒரு முத7யவர், சர்க்கார் உக்கரியோகத்துiல7ருந்து வ1ல கயவர்; ஆயிரக் கணக்கால் சம்பளம் வாங்க?யவர். அவர் கரு. வ1. க. அவர் களரிட்ம் கனமும் வருவார்; பேச1க் கொண்டிருப்பார்; எழுந்து போப் வடுவார். - ஒருநாள் அந்த உத்தரியோகஸ்தர் கரு. வ1. க. அலர்க?னப் பார்த்துக் கே.ார், எழுகரியருக்க1ற*ர்களாமே! எல்லாரும் சாலாகரத்துச் சொல்கருர்களே! அப்படி என்ன எழுகiயாருக்கற?ர்கள்?' என்று. 'தம்ப' என்று அழைக்கார் கரு. வ1. க. அச்சுக் கூடத்துச் ச1றுவன் ஒருவன் வந்து நான்முன். 'பெண்ணான் பெருமை ஒரு புத்தகம் வாங்க வா!' என்ருர், கரு. வ1. க. பையன் உள்ளே சென்ருன். புத்த கத்தை எடுத்துக்கொண்டு வந்து கொடுத் தான். தமிழ்ப் பெரியார் அப் புத்தகக் தைப் பரிச1த்துச் ச1ல பகுத1களைப் படித் துக் காட்டினுர், 1938-ம் ஆண்டில் ஒரு நாள் நடந்தது. இது. அப்போது 'பெண் ண?ன் பெருமை” என்ற நாலரின் னட்டா வது பகரிப்பு வெள1.ாகக் கொண்டிருந் . أني كثي 'ம'க அருமையான வ1ஷயங்கள் எழுத1 யாருக்கறேன். 1 ity. க்கப் பாருங்கள் ** என்று கூற1 அப் புத்தகத்தைக் கொடுக் கார், தம1ழ்ப் பொரியார், உத்தடியோகஸ் கரும் புத்தகத்தை எடுத்துச் சென்ருர். அதன் வலே ரூ. 2. ஆணுல், அந்த உக்க1 யோகஸ்தர் என்ன செய்தார்? புத்த கத்தை எடுத்துச் சென்ரும், கரு. வரி. க. அதற்கு வ1லையை எத7ர்பார்க்கவ1ல்லை. ஆகுல், அச்சுக்கூட குமாஸ்தா அதற் குரிய வலையை எதlர்பார்த்தlருப்பார் சுதேசமித்திரன் உத்தரயோகஸ்தர் வலே புஸ்தகத்துடன் கொடுத்தாரா? இல்லே. வடு சென்ருர், பக்த கரினங்கள் சென்றன. உக்தயோ கஸ்தரும் வந்தார். அவர், காால்தான் வருவாா, "படித்துப் பார்த்தார்களா' என்று கேட்டார் கரு. வ1. க. "படிக்தேன். மாக அழகாக எழுதடியிருக்க1றார்கள். என் மலை படித்தாள். மக நன்முக நல்ல வரிஷயங்களே எழுகரியருக்கறார்கள் என் ருள். என் மகள் காலேஜல் படிக்கiருள். அவளும் உங்கள் புத்தகத்தைப் படித் தாள். 'விசு அருமை என்ருள் இந்தாருங் கள். இதோ தருப்பக் கொண்டுவந்து வாட்டேன். பெற்றுக் கொள்ளுங்கள், வ1ற் பதற்குரிய புத்தகமாய1ற்றே என்ற எண் ணத்துடன் சர்வ ஜாக்க)ாதையுடன், காங்காமல், அழுக்குப் படாமல் படித்து வாட்டோம்” என்று கூறாத் கருப்பக் கொடுத்தார் அந்த உக்கரியோகஸ்தர், புத்தகத்தரின் வ1லை ரூபாய் இரண்டு தான். உக்கரியோகஸ்தரோ ஆயிரக் கணக்கல் மாதச் சம்பளம் வாங்குபவர். பங்கள வாசம், கார் சவாா?. இருந்தும் என்ன? "உங்களிடமே இருக்கட்டுமே வைத் கக் கொள்ளுங்கள்' என்ருச் #கு, கரி. * "நாங்கள் படித்துவர்ட்டோம், இன? எதற்கு' என்றும் உத்தரயோகஸ்தர், புஸ்தகத்துக்கு வளிலே கொடுக்க வேண்டி நேருமோ என்ற பயம் உத்தlயோகஸ் கருக்கு: ஆளுல், பணத்தைப்பற்றிய எண்ணமே தரு. வரி. க.வரின் நெஞ்சல் எழவ1ல்லை. மேலும் படித்துப் பயனடைய வேண்டும் எனற எனணமகான எழுநதது, இதை ஏன் எழுதனேன்? உக்தயோ கஸ்தான் உள்ளம் எத்தகையது, தம1ழ்ப் பொயாான் உள்ளம் எத்தகையது என் பதைக் குற1க்கவே. உத்தர்யோகன்தாள் உள்ளம் இரண்டு ரூபாயைப் பெரிதாக ந1னைத்தது. தம1ழ்ப் பொயார் மக்கள் சமுதாயத்தரின் நலனைப் பொகாக மதனித்தார். மேடைப் பாசங்கர்கள் எவ்வளவோ பேர் உண்டு, மேடைrது 11: சங்கமாr .ொழ1வார்கள். உயர்ந்த பண்புகளே எடுத்துச் சொல்வார்கள். ஆளுல், அவர் களுடன் நெருங்கப் பழகளுல் என்ன தெரியும் அவர் மேடையால் பேசயதற் கும், வாழ்வ1ல் கடைப் படிப்பதற்கும் வெகுதாரம் என்று ១, அதே மாதாயாக எழுத்தாளர்கள், புத்தகத் தல் பரமாதமாக எழுதுவார்கள். ஆல்ை, ன் பழகனுல் அவர் எழுத்துக் § 燃 நடப்புக்கும் வெகு அாசம் என்டி தாயும், "மகப் படித்தவர்; அறவாள' என்று புகழப்படுவோருள் பலர், நடைமுறை ய7ல் வேறுவ1:கமாய7ருக்கன் காண்க: ருேம். கற்க கசடறக் கற்பவை கற்றபiன் ந1ற்க அதற்குத் தக, என்ருர் தருவள்ளுவர். கற்பனை அனைத்தும் கசடறக் கற்றல் வேண்டும். அது மாத்தாம் போதுமா? போதாது, படிப்பு மாத்த சம் போதாது, "படித்தவன்; அற1வாள' என்பவன் எவன் சுற்றுக் தேர்ந்து அதன்படி நடப் பவலே படித்தவன்; அற7ள்ள, தம1ழ்ப் பொயார் தரு, வ1. க, கற்புண கற்ருர் கேட்பன கேட்டார். கற்று, கேட் த்ெ தெளிந்து உயர்ந்த பண்புகளே வாழ் கரில் கடைப்படித்தார். அவருடன் நெருங்க”ப் ப.மு.க அவர் கம் உள்ளக்கைன் தொட்டலாே இதை உணரக்கூடும். வள்ளுவர் வகுத்த வழ1யை அற7ந்து உணர்ந்து வாழ்வ1ல் கடைப் படித்தன பொயார் தகு. வ1, க. மனlத வாழ்க்கையால் ஒருவர் அ.ை யும் பாக்கiயங்கள் பலவகைப் பட்டன. ச1லருக்குப் பெரிய பொய பதவர்கள் ಈಗಿಣಿ-ಕೆಳ್ತb 4,### #?ಳಿಳಿಆಣಿಆ #### மான செல்வம் காட்டும், அம்றைக் காட்டிலும் கலேச1றந்தது எது என்ருல் சாதுக்களின் சங்கமே. சத்சங்கம் என்று சொல்கருர்களே, அதைவ1-ச் ச7றந்த பாக்கரியம் வேறு எதுவுமே β)ένδου என்றுதான் தான் நனேக்கறேன். சாது கரு. வ1. க. அவர்களுடன் நெருங்கப் பழகும் பாக்கரியம்-அவனை உணர்ந்து-அற7ந்து-உள்ளம் தொட்டுஅவர் உள்ளத்தால் இடம் பெற்று-பழகும் பாக்கiயம் - எனக்குக் க7டைத்தது, ஒாாண்டல்ல; சாாண்டல்ல, பத7.ணுறு ஆண்டுகள். அவருடன் நெருங்கப் பழக1 னேன்; உவகையுடன் உளம் தொட்டுப் பழகனேன். 1934-ம் ஆண்டிலே முதன் முதலாக நான் அவரைச் சந்தத்தேன். தந்தையாலும் களிகூாக் தழுவ1ளுன் தகவுடையோர் சந்தையtலும் சென்ன7யiலும் வற்றிருக்கும் சர்த்த'யான் என்று கம்பர் வர்ண'க்கருாே அந்த வர்தமாக-தந்தையினும் க ள கூ ன் தழுவனுர். யார்? தகவுடையோர் சந்தை யiலும், சென்னயாலும் வ*ற்றiருக்கும் ச?ர்த்தlயசாகரிய தரு, வர். க. அன்று முதல் எங்கள் நட்பு ஓங்கியது. நாள் ஆக ஆக அவர் எனக்குக் கரும்பாளுர், செப்டம்பர் 18, 1958

"https://ta.wikisource.org/w/index.php?title=பக்கம்:நவசக்தி.pdf/88&oldid=776620" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது