அா ஐந்திணையைம்பது. 8 பிரிந்தவர் மேனிபோ Αύ புல்லென் AD வள்ளி பொருங்கினர் மேனிபோற் பொற்பத்-திருக்கிழாய் வானம் பொ ழியவும் வாார்கொ வின்ணுத கானங் கடத்து சென் ருர், இது வு மது (இபள்) துணைவமைப்பிரிக்கார்மேனிபோலப் புற்கென்ற வள்ளி, துணைவனோடு பொருந்தியிரு ங் கார்மேனிபோலப் பொலிவுகேசன்றும்வு வானம்பொழியவும் வார்கொல்லோ, திருக்கிழாய்! இன்னுககானன்க: கடந்துசென்ருர் எ-மு. 9 வருவர் வயல்கிழாய் வாளொன்க ணர்கென் டுருகி யுடன்றழிய வேண்டா-நெரிதியேற் பைங்கொடி முல்லை :விழரும் பின்றன வம்ப மழையுறக் கேட்டு. எது பருவமென்றழிந்த கிழத்தியைத் தோழி பருவமன்றேன். வற்புறத்தியது. (இ-ன்) விளக்கிய இழைகளையுடையாய் கங்காதலர் பருவம் உம்: வருவர்; வாளினே இக்கும் நின்கன் சீர்கொள்ள புருகி பட்டு : வேண்டா, ஆராய்வாயாவிற் றன்பருமைல்லாமையின் கிலேயில்லா முழக் கேட்டுப் பைங்கொடிமுல்லைகள் அவிழரும்பு ஈன்றன எண் எ-ம். 10 நானவின்ற பாகதேர் கொவ்விதசச் சென்மீக தேனவின்ற கானக் கெழிளுேக்கிக்-காணவின்ற கற்புத்தாள் வீழ்த்துக் கவுண்மிசைக் கையூன்றி கிற்பா னிலையுணர்கம் யாம். எது வினைமுற்றிய தலைமகன் தேர்ப்பாகன் கேட்பச் சொல்லியது (இ.ம்) நால்பயின்ற பாகன்ே கின் தேர் கடிகாகச் செல்வதாக கேல் பயின்ற காட்டினது அழகை' கோக்கிக் கல். மின்ற கத்பேன்னுகின், தாரினச் செறித்து உயிர்காத்துக் கவுளின் கிசைக் கையூன்றில் ந்யானது: :லமையை நம் சென்று அறிவாம் எ-து. முல்லே முடிந்தது.
