320 பாஞ்சாலங்குறிச்சி வீர சரித்திரம் பாஞ்சாலங்குறிச்சியாரோடு சேராமல் அமைதியாப் அவர் ஒதுங்கி யிருந்தமையால் அவரைக் கும்பினி பார் ஒன்றும் செப்யாமல் பொதுவாக விட்டிருக்தார். கன்னுடைய கம்பி பால் மிகவும் பிரியமுடையவர் அவனேக் கொன்று தொலைக்க வென்சேயர் மூண்டு முனைந்து திசிவதை கினைத்து கினேன் து அவள் நெஞ்சம் கலக்கினர். அத்துடன் ஜமீனக் கும்பினியார் பறித்துக் கொண் டது அவருக்குக் கொடிய துயரமாப் கின்றது. அவருக்கு ஐந்து மனைவியர். உல்லாசமாப்ப் பொழுது போக்கிச் செல்வச் செழிப்பில் சிறந்து சல்ல சுக போகங்களே அனுபவித்து வந்தவர் ஆதலால் இக்க அல்லல்கன் சேரவும் அவர் உள்ளம் உடைக் து உயிர் துடித்து எள்ளல் இழிவுகனே எண்ணி இணைக்கிருந்தார். சி ன் ன ம ரு து ெச ய் த து எல்லை யில்லாத அல்லல்களே அடைந்து உள்ளத் துயரோடு ஒளிந்திருக்க மருது சேர்வை ஒரு நாளிரவு தனியே வெளி யேறி யாருக்கும் கெரி பாமல் சிவகங்கையை அடைந்தார். அங்கே குதிரை ாைகத்திலிருந்த தனது பட்டத்தக் குதிரையில் எறி அரசனேந்தல் போப் அண்ணனேக் கண்டார். தம்பியைக் கண்ட தம் அவர் உழுவலன் போடு கழுவி மகிழ்ந்தார். சேர்க் அன்ன அல்லல்கலைச் சொல்வி உள்ளம் உருகி அழுதார். அவரைத் கேற்றி அங்கிருந்த அைான் இசவு சி.நலகலுக்கு வந்தார். கிை மைகளே ஆசாப்ன் கார். افقية لا இடங்களுக்கு இரவுகளில் சென் து இவர் ஒற்றி அறின் த சு திரிகளுடைய செயல் இயல்க ைஒர்க் து வந்தார் இவ்வாறு இவர் வெளியேறி உளவுகள் ஒர்க் த திணிவதை புதிய ஜமீன் கார் அறிக்க இவசைப் பிடிக்கும்படி படைகனே எவி ஞர். இன்னே இடைமறித்த படை விரர்கலே எல்லாம் கொலேத் து இவர் தப்பி வந்தார். பல இடங்களிலும் ட ல அபாயங்கனேக் கடந்தார். அவ்வாறு கடந்த வருக்கால் ஒரு காட்டில் ஒரு நாள் மாலைப் பொழுதில் பசியாலும் கண்ப்பாலும் பரிகா ப கிலேயை அடைந்து மயங்கி விழுக்கார். அங்கே காட்டில் காவல் காத்துக் கொண்டிருந்த கிழவி ஒருத்தி இவரது கிலைமையைக் கண்டு கெஞ்சம் இரங்கினுள். பசி காகத்தால் சோர்வடைந்திருந்த இவ ருக்கு ஒன்றும் உதவ முடிய வில்லேயே என்.டி வருங்கிள்ை. பகலில் தான் குடித்து மிச்சம் வைத்துண்ன கூழை கி&னக் கான்.
