66
வடமொழி வரலாறு
அத்தம் - அத்வன் ( னா)
அற்றம் - அத்தம் = ஆளில்லாத காடு, அருநெறி.
"ஆளி லத்த மாகிய காடே"
அத்தவனக் காடு என்பது உலக வழக்கு.
(புறம்.23)
ஆள் வழக்கற்ற காட்டுவழி என்னும் சிறப்புப் பொருளை இழந்து, வழி என்னும் பொதுப்பொருளையே அத்வன் என்னும் வடசொல் உணர்த்துகின்றது (அ.வே.).
அதி - அதி (ati, adhi)
அதித்தல் = வீங்குதல், பருத்தல், மிகுதல்.
"மதிநுட்ப நூலோ டுடையார்க் கதிநுட்பம்
யாவுள முன்னிற் பவை
""
(குறள்.636)
அதி + இகம் = அதிகம். அதி + அனம் = அதனம் = மிகுதி.
=
அதிகன் = 1. மிக்கோன்.
"பகைஞர்க் கெல்லா மதிகனாய்"
2. பரம்பொருள், இறைவன்.
"அதிகன் வேணியி லார்தரு கங்கையை”
அதிகர் = பெரியோர்.
"அதிகருக் கமுத மேந்தல்"
(பிரபோத. 26:110)
(கந்தபு. திருக்கயி. 20)
(சூடா.11:99)
அதி + அகம் = அதகம் அதகன்
-
=
வலிமையோன்.
"உறுதுயர் தீர்த்த வதகன்”
(திவ்.பெரியாழ். 2:1:9)
அதி - அதை. அதைத்தல் = வீங்குதல், செருக்குதல்.
அதி என்னும் வினை பிற்காலத்தில் வழக்கற்றது.
அதி என்பது வடமொழியில் முன்னொட்டாகிய இடைச் சொல்லேயன்றி வினைச்சொல்லன்று. அது இருவடிவிற் காட்டப் படினும் ஒரு சொல்லே.
-
அதிகாரம் அதிகார
அதி என்னுஞ் சொல் முற்கூறியதே.
-
கடுத்தல் = மிகுதல். கடு கடி - கரி. கரித்தல் = மிகுதல். உப்புக்
கரித்தல் என்னும் வழக்கை நோக்குக.
