மொழியதிகாரம்
13
ஏர்க்கால், துலாக்கட்டை.
துவா-துலாந்து = துலாக்கட்டை
துலா-துலாம்
=
நிறைகோல், துலாவோரை, துலாமாதம் (ஐப்பசி), 5வீசை கொண்ட நிறை, ஏற்றமரம், உத்தரக் கட்டை, துலாக் கட்டை, தூணுறுப்பு. துலாம் -துலான். ம. துலாம். துலாக்கோல், துலாக்கடைக் கூரை, கைத்துலா, ஆளேறுந் துலா, துலாப்பட்டை என்பன பெருவழக்குச் சொற்கள். ஐயவித்துலாம் = ஒரு மதிற்பொறி (சிலப். 15: 213).
துலா - துலை = நிறைகோல், துலாவோரை, 100 பல நிறை, ஒப்பு, "தோல்வி துலையல்லார் கண்ணுங் கொளல்” (குறள். 986).
வடவர் காட்டும் துல் என்னும் அடியே தமிழ்ச்சொற்கும் உரியதாம். ஆயின், மா. வி . அ. தூக்கற் கருத்தை முற்படக் கூறும். ஒப்பாதற் கருத்தே அடிப்படையாம்.
ஒ.நோ: ஒப்பு = நிறைகோல். ஒப்பராவுதல் = நிறைகோல் செய்தல்.
ஒப்பராவி = நிறைகோல் செய்பவன்.
குமரிக்கண்டத்தில் வழங்கிய துல் (நிறு) என்னும் வினை இக்
காலத்து வழக்கற்றது.
துவரம்-துவர, துபர
தும்-துமர்-துவர் = 1. சிவப்பு. “துவரிதழ்ச் செவ்வாய்" (சிலப். 6: 26). தெ. தொகரு.
2. பவழம் (திவா.). துவர்-துகிர். க. தொகர்.
"
3. காவி. “துவருறு கின்ற வாடை" (தேவா. 608:10).
4. துவரை. “துவர்ங்கோடு" (தொல். எழுத்து. 363, உரை).
5. துவர்ப்பு (காசுக்கட்டி).
6.துவர்ப்புச் சுவை.
"துவர்மருவப் புளிப்பேற்றி"
7. துவர்ப்புப்பொருள்.
"விரையொடு துவருஞ் சேர்த்தி"
துவர்த்தல் = 1.சிவப்பாதல்.
“துவர்த்த செவ்வாய்" (கம்பரா. நீர்விளை. 13).
2.துவர்ப்பாதல்.
துவர் -துவரம் = துவர்ப்பு (பிங்.)
(தைலவ.தைல)
(சீவக. 623)
