சுட்டொலிக் காண்டம்
(துட்டு) தட்டு.
—
தட்டு
117
தட்டுதல் = கையால் அல்லது கருவியால் கொட்டுதல்; அஃதாவது ஒன்று இன்னொன்றை வலிதா- முட்டச் செ-தல்.
-
தட்டு (தடை) தறை. தறைதல் = சடைதல்.
தட்டு = தட்டையானது.
துலைத்துட்டு, தேர்த்தட்டு,
பூத்தட்டு,
வெற்றிலைத்
தட்டு
முதலியவற்றை நோக்குக. பாத்தி வரிசையான நிலப்பகுதியும் தட்டு
எனப்படும்.
தட்டுக் கூடை = தட்டையான கூடை.
—
தட்டு தட்டம் = தட்டையான கிண்ணம்.
—
தட்டு தட்டை = தட்டையானது, அறிவிலி,
―
(துட்டு) திட்டு (ஒ.கு.). திட்டுதிட்டென்று கேட்கிறது என்பது உலக வழக்கு.
தட்டை – தடை. வாழைப்பட்டையை வாழைத்தடை என்பர்.
தொப்பு
தொப்பு (ஒ.கு.). ஒருவன் துணி துவைப்பதைக் குறிக்கும்போது, தொப்புத் தொப்பென்று துணியை அடிக்கிறான் என்பது உலக வழக்கு.
தொப்பு - தப்பு - தப்புதல் = துணி துவைத்தல்.
–
தப்பு தப்பை = அடி (தெ.). தட்டையானது, மூங்கிற்பற்றை. தப்பை வைத்துக் கட்டுதல் என்னும் வழக்கைக் காண்க.
தப்பு - தப்பளம் = பற்று.
-
தொப்பு – துவை. துவைத்தல் = துணியடித்தல், சம்மட்டியா லடித்துத் தட்டையாக்குதல்.
பொட்டு - பட்டு
பட்டுதல் என்பது தட்டுதலைக் குறித்த ஒரு பண்டை வினைச்சொல். பட்டடை என்னுஞ் சொல்லை நோக்குக.
பட்டு பட்டம்
=
பட்டையான தகடு. ஒரு தலைவனுடைய சிறப்பைப் பொறித்து அவனது நெற்றியிற் கட்டும் தகடு, அத் தகட்டிற் பொறிக்கப்படும் சிறப்புப் பெயர், ஒருவனுக்கு மக்கள் புகழ்ச்சி
