126
முதற்றா-மொழி அல்லது தமிழாக்க விளக்கம்
கரண்டு - கரண்டி (trowel).
சுறண்டு - சுறண்டி. சுரண்டு - சுரண்டி.
சுறு - சொறி. சொறிதல் = நகத்தால் வறண்டுதல்.
(புறண்டு) - பறண்டு - பிறாண்டு.
பறண்டு -பறட்டு (ஒ.கு.)
பறண்டு - வறண்டு. வறண்டு - வறண்டி.
வறண்டு-வறட்டு (ஒ.கு)
கறட்டுக்கறட்டென்று புல்லைச் செதுக்குகிறான். பறட்டுப் பறட் டென்று சொறிகிறான், வறட்டுவறட்டென்று பானையைச் சுறண்டு கிறான் என்பன வழக்கு.
vi. சுரசுரப்பு
செறிந்த பல நுண்முட்கள் ஒருங்கே குத்துவது சுரசுரத்தல்.
குர்-(குர)-கர-கரகர-கரகரப்பு
உணர்ச்சி.
=
தொண்டையில் சுரசுரத்தல் போன்ற
கர-கார்-காறு. காறுதல் = கரகரத்தல்.
கர-கரண்-கரணை = சுரசுரப்பான கிழங்கு.
கரண்-கரடு-கரடா = சுரசுரப்பான தாள்.
கரடு = கரடான திரடு.
கரடு-கரட்டை = கரட்டுத்தோலுள்ள ஓணான்.
சுர்-சுர-சுரசுர-சுரசுரப்பு.
சூர்-சர்-சரு-சருசரு-சருச்சரை.
சர்-சரள் = கரட்டுமண்.
சுர்-(சுரடு) - (சுரட்டை) - சிரட்டை = கரடான கொட்டாங்கச்சி.
சுரடு-சுறடு-சுறட்டைத்தலை = வறண்ட தலை.
சுற-சொறி-சொறியன் = சொறித்தவளை.
(புர்)-பர்பர-பரபர (உடம்பை அரித்தற் குறிப்பு).
பர-பரடு-பரட்டை-பறட்டை=சீவாத் தலை.
பர-(பார்)-பாறு. பாறுமயிர்=பறட்டை முடி.
