உள்ளடக்கத்துக்குச் செல்

பக்கம்:பாவாணர் தமிழ்க் களஞ்சியம் 17.pdf/56

விக்கிமூலம் இலிருந்து
இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை




30

ஊங்கண் = முற்காலம்.

வேர்ச்சொற் கட்டுரைகள்

“ஊங்க ணோங்கிய வுரவோன் றன்னை”(மணிமே. 21: 181) ஊங்கணோர் = முன்னோர்.

“தூங்கெயி லெறிந்தநின் னூங்கணோர் நினையின்”

முன்னிலைப் பெயர்

(புறம்.39)

முன்னிலை யிடப்பெயர்கள் முன்னால் நிற்பவனைச்சுட்டுவதால், அவை உகரச்சுட்டடியினின்றே தோன்றியுள்ளன.

முதல்நிலை

எழுவாய்

வேற்றுமையடி

ஒருமை : ஊன்

உன்

பன்மை : ஊம்

உம்

இரண்டாம் நிலை ஒருமை : நூன்

நுன்

பன்மை : நூம்

நும்

மூன்றாம் நிலை

ஒருமை : நீன்

நின்

பன்மை : நீம்

நிம்

நாலாம் நிலை

ஒருமை : நீ

பன்மை : நீயிர், நீவிர், நீர்

ஐந்தாம் நிலை

இரட்டைப் பன்மை ஊங்கள்

உங்கள்

நூங்கள்

நுங்கள்

நீங்கள்

நிங்கள்

சில சொற்களின் ஊகாரமுதல், ஈகாரமுதலாகத் திரியும்.

ஒ.நோ:

தூண்டு- தீண்டு

தூண்டா விளக்கு- தீண்டா விளக்கு

நூறு - நீறு

பூளை- பீளை

பூறு - பீறு

தமிழர்தமக்குள் பிறரை இழிந்தோன், ஒத்தோன், உயர்ந்தோன் என மூவகைப்படுத்தி, அதற்கேற்பப் பெயரும் வினையும் அமைத்த காலத்தில், ஒருமைப் பெயர் இழிந்தோனையும், ஒற்றைப்பன்மைப் பெயர் ஒத்த