4
வேர்ச்சொற் கட்டுரைகள்
நன்னிக்கல் = மருந்தரைக்குஞ் சிற்றம்மி (தைலவ. பாயி. 12, உரை). நன்னிநூல் = துணியின் ஓரத்திலுள்ள சிறு நூல்துணுக்கு (W.). நன்னிப் பயல் = சிறுபையன்.
சிறு பிள்ளைகளையும் சிற்றுயிரிகளையும் நன்னியுங் குன்னியும், நன்னி பின்னி என்பது உலக வழக்கு.
நுன் - நுனி = 1. நுனை, உச்சி. “நுனிக்கொம்ப ரேறினார்” (குறள். 476). 2. நுண்மை (திவா.). ம. நுனி.
நுனித்தல் = 1. கூராக்குதல். 2. கூர்ந்து நோக்குதல் அல்லது ஆராய்தல். “நாடகக் காப்பிய நன்னூல் நுனிப்போர்” (மணிமே. 19 : 80).
நுனிப்பு
=
கூர்ந்தறிகை. 'நூனெறி வழாஅ நுனிப்பொழுக் குண்மையின்” (பெருங். வத்தவ. 7: 34).
நுனி - நுதி = 1. நுனி. “நுதிமுக மழுங்க” (புறம். 31). 2. கூர்மை. 3. அறிவுக் கூர்மை. 'நுதிகொணா கரிகன்' (சீவக. 1110). 4. தலை. "நுதிநுனைக் கோட்டாற் குலைப்பதன் றோற்றங்காண்” (கலித். 101). 5. முன்பு. "நூற்றை வரோடு நடந்தாணுதி” (சீவக. 1933, உரை).
நுனி - நுனை = நுனி, முனை. “கூர்நுனை வேலும்” (புறம். 42).
=
நுல் - நொல் - நொற்பு- நொற்பம் = 1. நுட்பம், நொற்பமான வேலை (W.). 2. எளிமை. "நொற்ப வுலகத்தவர் நோய்தீர்த்து” (பஞ்ச. திருமுக. 611).
நொற்பம்- நொற்பன் = சிறியன், எளியன்.
நுல் - நூல் (எள்) - நோல்- நோலை = 1. எள்ளுருண்டை. "புழுக்கலு நோலையும்” (5, 68). 2. எட்கசிவு, “அணங்குடை நோலை" (பு. வெ.3: 40).
நூல் - நூ = எள் (சூடா.). தெ. நூ, நூவு, நுவு, நுவ்வு.
நூ- = எள் (பிங்.). தெ. நூவு.
நூவுநெய் = எள்நெய் = எண்ணெய் (நல்லெண்ணெய்). தெ. நூனெ.
முதன்முதல் தோன்றியது ஆவின் (அல்லது எருமையின்) நெய். எள்ளிலிருந் தெடுக்கப்பட்ட நெய் எண்ணெய் (எள்நெய்) எனப்பட்டது. அது பின்னர் மாட்டுநெய் தவிரப் பிறநெய்வகைகட் கெல்லாம் பொதுப்பெயரான பின், நல் என்னும் அடைபெற்றது.
