புதியதொரு விதி செய்வோம் «102 கவியரசர் முடியரசன் நசுக்கி பொசுக்கி நெருக்கடி வெறுப்புடன் குளிர் புனற் ஒளியடர் மாற்றAர் எறறவை போர்புரி நேர்வரு அறிதுயில் முரசொலி "ஈங்கென்ன தாங்கினர் முத்தமிழ் எத்தனைப் அத்தனை கொடியோர் இடியே கொதித்தெழும் மதித் துளம் தமிழரின் திமிரினை கூடார் நாடேன் தமிழரின் நம திரு யழித்து நாவைப் யெறிந்து புகழ்க்கொடி என்றொரு நெருப்பினை அதனுள் விசி பொய்கையுள் குளித்தெழுந் கதிரென உய்ந் திவiண் பகழிகள் மார்பினிற் தாங்கி இமை யா மறவன் போலெதிர் பழிகளை நெஞ் சினில் கொள்வோர் உரிமையை எழுப்பி முழுக்கினார் வேலை இந்தி தமிழர் எனவோ காக்க முனைந்தெழு படைகள் இங்கே யுந் தாள் ஆக்குக செயலறக் கொலை வாள் றெனநீ ஏறுபோல் உனையிடுங் கொடுஞ்சிறைச் மகிழ்ந்திடும் மாங்குயிற் மேன்மையைத் தாழ்த் திடக் நொறுக்கித் தீயினிற் உனக்குக் கோடி என்றுசொல் நாய்போல் மானமும் தமிழரின் விழிகள் நண்ணிய பிடுங்கிப் நாட்டியும், மூட்டி எறிந்திடக் ததுபோல் வந்தும், LJH [LJ விழியொடு நின்று தாங்கியும், உணர்ந்திட கலைஞர்; மொழிக்குத் துணிந்தனர்? தமிழா! வரினும் நீக்குக எடடா! நடடா! Յ II ճ)) ճՈ] சோலை; கருதும் கொளுத்து தரினும் அலையேல் வீரமும் இமைநீ;
