இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்பட்டுள்ளது
சிதறிய கருமேகங்களிடையே நட்சத்திரங்கள் கண் சிமிட்டின.
உள்ளே நிசப்தம்...
தாயின் மந்திரந்தான்.
குழந்தை எந்தக் கனவு லோகத்திலோ முல்லைச் சிரிப்புடன் மகிழ்ந்து தூங்கினான்.
தாய்... அவளுக்கு என்ன கனவோ!
என்ன கனிவு! என்ன ஆதரவு! அந்தத் தூக்கத்தின் புன் சிரிப்பு.
குழந்தையின் உதட்டிலே ஒரு களங்கமற்ற, கவலையற்ற மெல்லிய நிலவுச் சிரிப்பு.
தாயின் அதரங்களிலே கனிவு, ஆதரவிலே அவற்றின் கனியான சிரிப்பு.
என் மனதில் சாந்தி...
❍❍
அன்று விடியற்காலம். கீழ்த்திசையிலே தாயின் ஆதரவு. குழந்தையின் கனவு - இரண்டும் கலந்த வான் ஒளி.
என் மனதில் ஒரு குதூஹலம்.
எனக்குமுன் என் குழந்தையின் மழலை...
பூவரச மரத்தடியிலே... "இந்தக் குச்சுதாண்டா சாமி... நான் தான் கும்பிடுவேன்..."
மணிக்கொடி, 16.9.1934
