அன்று ராத்திரி.
ஸ்டேதம், கர்னல் ரௌபாதத்தைப் பார்க்க வேண்டுமாம்.
இரவில் கிழவர் வருகிறார்.
ஸ்டேதம் புன்சிரிப்புடன், "முடிந்துவிடும்" என்கிறார்.
கிழவர் பேசாமல் அவன் கையைப் பிடித்து - உயிரை நிறுத்த முயற்சிக்கிறாரோ? அப்பொழுது போயர் வீரனின் கண்களில் இரண்டு துளி.
"எனக்கு ஒரு ஆசை."
"உம்!" கிழவருக்குப் பேச முடியவில்லை.
"என்னை உலாந்திச் சண்பக மரத்தடியில் புதைக்க வேண்டும். எனது சொத்துக்கள், அது கொஞ்சம்தான், அவை அந்த என்... தேக்கங் குழந்தைகளுக்கு..."
சற்று நேரம் ஒரு லிகிதம் எழுதும் சப்தம்... ஸ்டேதமின் உயில்.
நடுங்கும் கைகள் கடைசிக் கையெழுத்தை இட்டன.
"லில்லி!"
அவ்வளவுதான்.
❍❍
உலாந்தியில் மறுபடியும் பரபரப்பு.
சண்பக மேட்டில், சண்பகத்தடியில் ஒரு குழி, தனது காதலனை வரவேற்கிறது.
சற்று நேரத்தில் இரண்டு மோட்டார்கள்.
ஒன்றில் ஸ்டேதத்தின், என்ன? அதுதான்.
மற்றது அவனது நண்பர்கள், பரலோகத்திற்கு அனுப்பும் குரு.
'ஸர்வீஸ்' முடிந்தது.
குழியும் தன் காதலனை வரவேற்றது. இனிமேல்?
ரௌபாதம் திரும்புகிறார். ரேஞ்சர் அப்பையா, "அன்று காம்பில் குடிக்க ஆரம்பித்தார். அதன் கோளாறு. மலையில் செய்யலாமா?" என்றார்.
"அவனுடைய கனவை இழந்தான். காதலி இறந்தாள். அதுதான்" என்று சடக்கென்று சொல்லிவிட்டுப் போய்விட்டார்.
அப்பையாவிற்குத் தன் துருப்பின் வேலை அல்ல என்று தெரிந்தது.
கொஞ்ச நேரத்தில்... காற்றும், தனிமையும்.
❍❍
இரவு.
நல்ல பௌர்ணமி.
190
தேக்கங் கன்றுகள்
