அவையடக்கம் 77
அlெதம் எண்rை இனிக்கும், சீதை எண்ண இனிக்கின்றாள் அl அர். யு. வம் : நினைந்த போதினும் அமிர்கொக்கும்’ அவர் வாக்கில் கனிந்து வந்தது. உண்டவுடன், கண்ட அ_ ம் கருவதினும், உண்ணுமல் காணுமல் எண்ணிய wo வி. இன்பம் கரும் பொருள் பெரிதும் சிறக்கது ஆக தாஸ் ம்ா அச்சிறப் ;ணர்த்தி கின்றது.
வேங்கை கோ ங்கு என்னும் ஓங்கிய மரங்களில் தாங்கிய - சல்களில் பாங்கியர் புடைசூழக் குறக்குல மடங்தையர் ாப்பு, அமர்ந்து ஆடுவர் ; அங்கனம் ஆடுங்கால் அவர் குறிஞ்சி _1 ம் பண்ணில் காம் விரும்பிய பாடல்களைப் பாடுவர் ; இனி அக்குறிஞ்சிப் பாடலின் கீகச் சுவையில் ஈடுபட்டு விாங்கொங்,து அசுணமாக்கள் விழைந்துவரும் ; அவ்வாறு வருவதை வனவாசியாய் வந்துள்ள இராமர் சித்தி கூட மலையில் _ பொ கக் கண்டு சிக்கம் மகிழ்ந்து தமது உக்கம பத்திணி இவ்வாறு உரிமையுடன் உாைத்தார் என இக் கவி _ க்கியிருக்கும் அருமையை ஆய்ந்து பார்க்க.
‘ வ மேகலை வானர மங்கையர்
காமப் பூசற் களியிசைக் கள்ளில்ை து மேனி அசுணம் துயில்வுறும்
டம் எனுமலே எய்துவீர்.” (கிட்இந்,காட,
”
அசுணமா புகைபோன்ற மேனி யுடையது ; எமகூட மலையில் மிகவும் இருப்பது; அங்கே அாம்பையர்கள் கம் காதலர்களோடு கணி, சமர்வர் : காதல் நலம் கனிந்த அவரது இனிய பாடல்க அால் அாணம் ம்கிழ்ந்து அயர்ந்து உறங்கும் என்பன இதனல் - அரிய uh)nr,m r.v. இதைக்கள் என்றது களிப்பூட்டல் கருதி.
F’
பஃலயில் வசிப்பது இசையில் காதல் மிக வுடையது என் /சால் அகணக்கின் இருப்பும் விருப்பும் இனிது புலனும். இசை காவின் இதன் இயல்பையும், வல்லொலி பொரு நிலையையும் கொ% வேடம் கெரிந்து கின்னாம் என்னும் கருவிகொண்டு மறை வில் கிள். இன்னேசை காட்டி இகனைவஞ்சித்துக் கவர்ந்து இசை பக . வசமாயிருக்கும் சமயம் பார்த்துப் ட -ட - என்று | r,ா'ஃா அடி ப்பர் ; உடனே இது பதைத்து விழும் ; விழவே அ’ ‘ விா க்கு ாய்ந்து கொன்று கொண்டு போய்க் கின்று
