7. இ ரா டி ன் 2547
'தருவுடைக் கடவுள் வேங்தன் சாற்றுவான் எனது கூறு மருவலர்க்கு அசனி அன்ன வாலியும் மகனும் என்ன.”
மேலே குறித்த உண்மையை இசனல் உணர்ந்து கொள்ள லாம். (கடவுள் வேக்கன் அன்றது தேவர் கோளுகிய இக்கிாகின. திருமால் இராமனுக அவதரிப்பே. என்ற சொனனபோது அமார்கோன் இனனவா. உமதி கூறின்ை வாலியும், அங்கதனும் இந்திாலுடைய அமிசங்கள என்பது இங் கே புலன் ஆய.த. ஆகவே லாாமனுக்கும் வாவிக்கும் உள்ள உறவுரிமை தெளிவாய் கின்றது. உற்ற வுறவு குற்றமாய்க் குலத்தது.
- தருமம் காக்க வல்துள்ள கன்னுடைய கருமக்கிக்கு அனு கலாாய் நேர்க்கிருக்கும் எவரினு: வாலியே இராமனுக்குக் கலை மையான துணைமையாளய்ை கிலவி கின் ருன். அங்கில விதி வவியால் மாறுபட்டது. வினேயின விளையாட்டு அதி விசித்சிாமா யுள்ளது. வேறுபாடு விளைய ஊறுபாடு விளைந்தது.
ன வனேக் Qarు வேண்டும் என்று இராமன் கோதண்டம் தாங்கி வருகின்ருனே அந்த இரச வணகின வனவி முன்னதாகவே வென்று பங்கப் படு கதி விட்டான். விடவே.அவன வன்த காரியம் ஆர்க்கியாயது. அவ்வளவோடு விலகி விடாமல் அவனுடன் உறவு கொள ள கேர்ல் தான். இன்த உடன்பாடும் உறவும் இசாமனுடைய காளிய முடிவுககுக் கொடிய இடையூறுகளாய் கெடிகோங்கியுள்ள மையை யாரும் கேரே தெரிந்து கொள்ளலாம்.
இதன் மரபுக்கும் கனககும் பெரிய சத்துருவாய் கின்று இலங்கை வேக்கன பெருக்தபர் செய்கின்ருன்; அவனைக் களைக் து சிக்கித் தம்மைக் காக் சுருள வேண்டும் என துன் கிான தலைமை யாய் கின. வேண்டினமையால் திருமால் ஈண்டு இசாமன் ஆப் வன்தான். அவனுக்கு எவ்வழியும் உடனிருந்து உதவுவசாக வாக்குக் கத்தம் செய்த வாலி ஆய்த் தோன் வினவன் இடையே மாறுபாடாய் எதிரியோடு சேர்க்க கொண்டான். இ.த இனத் அசோகம், இராசத் துபோகம், தேசத் துசோகம், தெய்வக் அசோகம் என னடது. ளேவே ஆள் மாள மூண்டது.)
"இக்க இனிய துரோகியை முதலில் தொலைத் து ஒழிக்க பின்பு கான் அந்தக் கொடிய விசோதியை அழித்த ஒழிக்க வேண்
