76
பெரியாரும் சமதர்மமும்
“ஒரு தனி மனிதன் எந்தக் காரணத்தினாலேயோ, செல்வங்கள் தன் கைக்கு வரும்படியான முறைகள் செய்து, நாட்டு மக்கள் பாடுபட்டு உழைக்கும் பயன்கள், தனக்கு வந்து சேரும்படியான ஏற்பாடு செய்து, அதன் மூலம், ஒருவன் பொருளும், பூமியும் சேர்த்துப் பணக்காரனாகி விட்டால், அந்தச் செல்வத்தைப் பொது ஜனங்கள் பார்த்து, ‘அது எங்களுடைய செல்வம்; நாங்கள் பாடுபட்டதால், நீ சேர்த்துக் கொள்ள முடிந்தது; ஆதலால், எங்கள் எல்லோருக்கும் அதில் அனுபவமும், ஆதிக்கமும் இருக்க வேண்டுமென்று சொன்னால், அல்லது அதற்கேற்ற சட்டங்கள் செய்ய வேண்டுமெ’ன்று சொன்னால், இது எந்தச் சட்டப்படி குற்றமாகும்? இதை யார் எப்படி ஆட்சேபிக்க முடியும் என்பது நமக்கு விளங்கவில்லை.
“உலக வாழ்க்கையின் எந்தக் கொள்கையையும், எந்தத் திட்டங்களையும், எந்த அனுபவங்களையும், புரட்டி அல்லது மாற்றி அமைத்துக் கொள்ளவும், அனுபவத்தில் கொண்டு வரவும், மனித சமூகத்திற்கு உரிமை உண்டு என்பதை யாரும் ஆட்சேபிக்க முடியாது. ஆளும் மனிதனுக்கும், ஆளப்படும் மக்களுக்கும் உள்ள சம்பந்தம் எப்படியோ, அப்படித்தான், செல்வவான்களுக்கும், பாட்டாளிகளான ஏழை மக்களுக்கும் உள்ள சம்பந்தமாகும்.
“ஒரு கொடுங்கோல் அரசன், எப்படி தனது ஆட்சிக்குப் பீரங்கியையும், துப்பாக்கியையும், வெடிகுண்டையும், பட்டாளத்தையும் காவலாக வைத்திருக்கிறானோ, அதைப் போல்தான் ஒரு செல்வவான் தனது செல்வத்துக்குக் கச்சேரியையும் (வழக்கு மன்றத்தையும்), சிறையையும் போலீசையும் ஆதரவாக வைத்திருக்கிறான்.
“ஒரு கொடுங்கோல் அரசை ஒழிப்பதற்கு, எப்படி நாம் பீரங்கியையும், துப்பாக்கியையும், வெடிகுண்டையும் கையாளுகின்ற மக்களைக் கூப்பிட்டு, ‘தோழர்களே! அரசர்கள் சொற்படி கேளாதீர்கள்; இனி, இதில் சம்பந்தப்படாதீர்கள்; விலகி எங்களுடன் சேர்ந்து கொள்ளுங்கள், ஆட்சியில் நம் எல்லோருக்கும் பொறுப்பும், பங்கும் பெறலாம்’ என்று சொல்ல வேண்டுமென்கின்றோமோ, அதே போல்தான், தனிப்பட்ட மனிதனின் செல்வத் தன்மையை ஒழிப்பதற்கும், அதைப் பொதுவாக்குவதற்கும், அதே போன்ற வழிகளைப் பின்பற்ற வேண்டியதாகும்’ என்று தலையங்கம் தீட்டினார். பெரியார் அதோடு நிற்கவில்லை. மேலும், வழிவகை சொன்னார். அதையும் பார்ப்போம்.
