s:
மனிதன் இடைவிடாமல் இன்பக்கனவு காண்கிக்ருனே, அது இளுல் கனவு எப்படித் தோன்துகிறது?" . . .
"கனவு என்பது நினைவுகளின் தொகுப்பு. ஒவ்வொரு மனித னும் தான் இன்பாைழ்வு வாழ வேண்டும்ெகித்தான் நினைக்கி ருஇ. அந்த நினைவுதான் கனவாக உருப்பெற்றுவிடுகிறது." .
கான்ப் பற்றி நீ என்ன எண்ணுகிருய்
இலட்சியவாதிகளாக இருப்பவர்களுக்கு சாத ைஒரு தத்து வம்: இனுபவசாவிகளுக்கு அது ஒரு க:ே திவாளிகளுக்கு இது ஒரு விளையாட்டு: வதுமையின் வாடுபவர்களுக்கு அது உயிரி பறிக் శ్రt graజీః! ,
- வாழ்நாள் முழுவதும் மனிதன் தனியாகவே வாழ்ந்து விட -
முடியும். எதையும் தாங்கும் இதயம் இருந்தாகி ஆவ்ர்கள் பேச்சு முடியாமல் இருக்கும்போதே மகுடவதி பின் தாய்ச? இரண்டு டல்ே:t:ளின் கசபி எடுத்துக்கொண்டு அங்கு வந்தாள்.
இருவரும் காபிஜ வாங்கிப்படுகினா. ஆவரிகளுக்கு எதிரில் தரையில் ம.கு.பதியின் தாயார் உட்கார்த்து கொண்டாள்.
வரதன் மீண்டும் பேச்சைத் தொடர்ந்தான். மகுட்பதி: நீ ஒன் திருபணம் வேண்டாம், வேண்டாம் ஊன்று கூறி மறுத்துக் கொண்டே இருக்கிரும்?' . . . . . .
மகுடபதி பதில் கூறுவதற்குள், அவன் தாயார் இடைமறித் துப் பேசிசூன், . . . . . . . . . .
ஊர் உலகத்தில் எல்லாம், பிள்ளைகளானவர்கள், காலா அ#லத்தில் ஒரு கல்ய்ாணத்தைப் பண்ணிக்கொண்டு ஆடியும் குடிதி. தன்முமாக இருத்து, அவர்கள் தாய் இத்தையரை நிக்கதிகான் இருக்கச் செல்கிருக்கள்!...” அதற்குமேல் மகுடபதி தின் தாயைப் :ேச ఢ భశస్త్రీ, . --"
அம்மா! நீ கொஞ்சம் சும்மா இரு நான் சம்வாதிக்கிற சம் பாதனேக்குல் கல்:சண்ம் இல்லாததுதான் ஒரு இறையா'திரு மண்ம் தேவையில்க் என் து அான் தொண்டிருத்த ೯೯ಛ#6ಳ್ಲಿ. திற்கு
உருவம் கொடுத்து வார்த்தைகனாக்கிஞன்.
மறுபடியும் அவன் தாய் வரதனப் பார்த்தபடி பேசினுள். *இப்பிடித்தர்னப்பா நான் தைப் பேச முனைந்தாலும் பேச விட்ாமல் தடுத்து விடுகிருஷ். ஏழைகன் என்ருல் கல்யாணம் செய்து கொள்ளக் கூட்ாதென்று இருக்கிறதா என்ன பண:
