56
மருமக்கள்வழி மான்மியம்
வந்த மனிதரும் எங்கள் மன்னரும்[1]
அமுது செய்துகை அலம்ப வெளியில்
20
இறங்கினர். உடனே, எனக்கு முன்னாய்
வாழ்க்கைப் பட்ட மனைவிய ருக்குள்
இழுப்பும் வலிப்பும் எதிர்ப்பும் வந்தன;
அடியும் பிடியும் கடியு மாயின.
மனிதப் பிறவியில் வந்தவரா மென்று
25
எள்ளள வேனுமோர் எண்ண மிலாதவர்
கொண்டை பற்றிச் சண்டை செய்தனர்!
மண்டை ரத்தம் வடிய விட்டனர்.
என்னால்,
ஆன மட்டும் விலக்கினேன், அம்மா!
30
ஆகா தாகா தென்றேன், அம்மா!
கெஞ்சிக் கெஞ்சிச் சொன்னேன், அம்மா!
கீழே விழுந்துக்கும் பிட்டேன், அம்மா!
எதற்கும் அவர்கள் இணங்கினா ரில்லை.
எளியேன் செய்யவே றென்னுண் டம்மா?
35
கூகூ என்ற கூக்குரல் கேட்டுப்
பக்கத் துள்ளார் பலரும் வந்தனர்.
ஊரார் எல்லாம் ஒன்றாய்க் கூடினர்.
விருந்தின ரெல்லாம் விரலை மூக்கில்
வைத்த படியே மயங்கி நின்றனர்.
40
முடிவில்,
மேலவீட் டண்ணன் வெள்ளையம் பிள்ளை
(நல்ல மனிதர், நடுநிலை யுள்ளவர்
நாலுகா ரியமும் நன்றாய் அறிந்தவர்,
பட்டுத் தேறிப் பழக்கம் வந்தவர்.
45
- ↑ 19. எங்கள் மன்னர்: கணவர்.
