தனிப்பாசு ரத் (...)தாகை
பாசுர முதற்குறிப் பகராதி
முத்ற்குறிப்பு அருட்பயிர் தழைக்கு மணிபெறு சன்னிலம் அழகி னியலினை யுதுபவித் தறியார் அறக்தரு மிறைவ னருட்படைப் பெவற்றுளுஞ் அறிவே! மக்கட டிாருயிர்க் குறுதியே! அன்பே ! அன்யே! அழகுசா லன்பே ! ஆடலு மழகும் பாடலுஞ் சான்ற இம்மையின் பத்தி னினிய முதலாய்ச் இயற்கை யொழுங்கி னினிது காண்புறுஉம் இன்ப் ஆற்றே! துன்பப் பகையே! உலகமா மங்கைதன் றலைவனும் பரிதிகண் எங்கனும் விளங்குறி மிறைவனே! எண்குணக் என்னே! எறும்பீர்; எழிற்சிற் றெறும்பீர்! ஒரிலாட் கோண்முறை யுற்ற தலைவனல் கல்வியே! மக்கடங் கண்ணே புலவர் தஞ் கற்பென் பதுகலை.கல்லாமை யன்று ; மற் தாமமே கடுதிக் காமமே கார்துகின் குருவனை ; ஞானத் திருவனே! மார்தர் கொண்ட தலைவனுக் கெண்டரும் பெற்றி செயிரி விசையெனுஞ் சீரிய வின்பமே ! ஞாயிறு மறைச்தது ; சண்ணுபே ாமைதிய தந்தைக் குதவும் த்ன்ரிமகன் போல தாழ்குலத் துதித்தவன் வாழ்குரு வாகிய துயிலே! மனிதரின் றுனையே! இமையினில் கிலனே! எவற்றையு நேர்ந்து தாங்குவோய்! பரிதியே! சாடொறும் பண்பி னிளங்கதிர் புள்ளே ; மென்சிறைப் புள்ளே! பலவகை பொழிலே கறியவைம் பொழிலே! தாமரை மதியே! தண்கதிர்மதிமகிழ் வுறுப்போய்; மயக்க விருளே மியக்க விருளே ! - மலர்ே! மலரே! என் மனம் மலா மல்ையே! பல்லுயிர்'வ்ாழ்மு னில்மே! மன்பே ருலக மான்பொறைத் தலைவன்முன் முத்தை சாட்களின் மூதறிவிலார்கற் முகிலே! மைக்கிற.முகிலே கடன்மகள் பாறே ம்ேபுனல் யாதே! ஒவா iளியே! பார்த வெளியி லுலவுறுஉம் , வாய்மையே! சிறப்பொடு மாட்சிசேர் குணனே! வாய்வாளாமை மேயராற் குரவிர்காள்! வாழிய கடலே வள்ழிய கடலே ! வாழிய மனனே! மக்கடம் மாட்சியே. * விண்மீனினங்கள்! மிடைன்தொளிர் படையே! விழுப்பஞ் சான்ற வியத்தகு மில்லறம்" வெகுளித் தியே! வெகுளித் தியே!
sessas
பக்கம் 154, 160 153 138 140
142 156 162 186 136
162 146 166
. 150
164: 142 188 152
188 170 174
190 176
192 180 168
184 182 182 138 148
172
154. 178 168
