பாகாலநல்லான் ரஹஸ்யம். அக தங்களிற்சாட்டில் அந்தரங்கவாசகமான ப்ரணவத்தைச் சொல்லி, (மை - யுஞ்ஜீத என்று வேஷமான தனக்கு போஷத்வாநுரூப் (மான போர் (.x)மாகிற பலப்ரகாமும் போஷியாய் ரக்ஷகனானவவ னுடைய க்ருத்யமென் று அநுஸந்திபபானென்று சொல்லிற்று. இப்பாதிபத்திகனக்கு புரிச ர ண பொக்யதாபாதசர்வாதிஸா பேக்ஷதைபில்லை. வார்ஹனுக்கும் நின்ற நிலையிலே அதிகாாமுண் டு. UPரண்யன் சேதநனாகில் தோஷங்கண்டு கைவிடானென்று இம் பரணாகதியினுடைய வாக்யம் கருதிப்ரஸித்தம். எங்ஙனேயென்னில் ; (க)ள 3 392 383 30ல், 987 SSSS3, 3s3ல்= 3333, 2015, கைலா? 303) - தேவாவையஜ்ஞாத்ருத்ர மந்தராயர், ஸஆதித் யாநவாக்ரமத, தேக்விதைவத்யாநப்ராபயந்த, தாந்நப்ரதிப்ராயச் சந், தஸ்மாதபிவத்யம்ப்ராநநம் கப்ரதிபரயச்சந்தி' என்றும், (2) கதைகலை , 53, பப்லவு, கனக 53soo*3832) 13-தேவாலைத்வஷ்..பபஜிகாம்ஸம், ஸபத் நீப்ராபத்யத , தங்கப்பதிப்ராயச்சந், தஸ்மாதவத்யம் ப்ரபநகம் க ப்ரதிப்ரயச்சந்தி" என்றும், தேவயாகத்திலே ஹவிர்ப்பாகத்துக்கு வந்தருதான் அவர்கள் கொடோபென்றவாறே, அவன், நீங்கள் வத் யரென்று அவர்களைக் கொல்லத் தொடங்ச, அவர்கள் அஸ்விநிதே வகைகளைச் சாணம்புக, அவர்களும் எங்கள் பக்கலிலே ப்ரபத்தி பண்ணினவர்கள் வத்ய) ரேயாகிலும் நாங்கள் அவர்களை விடோ மென்று ருத்ரனோடே மலைத்து ரவிக்கையாலும், தேவயாசத்திலே த்வஷ்டா தனக்கு ஹவிர்ப்பாகம் தரவேணுமென்றுவர, தேவர்கள் ளெலலாருங் கூடி இவன் அப்ராபதம் சொன்னான். இவன்வத்யன் என்று இவனை வஹிம்ஸிக்கத்தேட, அவன் தேவபத்திகளைச சரணம் புக , அவர்களும் எங்கள்பக்கலிலே ப்ரபத்திபண்ணினவன் வத் யனேயாகிலும் நாங்கள் காட்டித்தாரோம் என்று தேவர்களோடே மலைந்து நோக்குகையாலும், 'வதயலே)னேயாகிலும் ப்ரபந்நனான வனை விடுவானல்லன்” என்றிவ்வர்த்தம் ஸ்ருதிவஸித்தமாகையாலே, இப்படி ஸ்ருதிஸித்தமான ப்ரபத (3) நத்தை ம்ருத்யுபப்ரும்ஹணம் (க) யஜு. (2) ப.ஜa 1123
