சாக பா காலால்லான் ரஹஸ்யம். லே யநுபவித்து, அநுபவஜங் கப்ரீத்யதியைத்தாலே (க) 'அகலகில் லேனிகறையும் என்று க்ஷணகாலவிற்லேஷாஸஹையாய்க்கொண்டு பரவ்யூஹவிபவாந்தர்யாம்யர்ச்சாவதாரமென்கிறவெல்லாவவஸ்தை களிலும் ஸ்வரூபரூபகுண விபூதிகளெங்கும் விடாமல் நித்யஸந்நி . ஹிதையாயிருக்குமென்கிறது. இத்தால் ஸர்வதோ ஸர்வகால ஸர்வாவஸ்தைகளிலும் பண் ணும் கைங்கர்யத்துக்கு விஷயமாய்க்கொண்டு கைங்கர்யவர்த்தன்) கையாயிருக்குமென்கிறது. ஆகையாலே மிதுநரேஷபூதனானவனுக்கு (உ) அல்லிமாமல ராள் தன்னொடுமடியேன் கண்டுகொண்டல்லல் தீர்ந்தேன் (ங) "வா ரணிமுலையாள்மலர்மகளோடுமண்மகளு முடனிற்பச்சீரணிமாட் நா ங்கை நன்னடுவுள்செம் பொன் செய்கோயிலினுள்ளே கார ணிமேகம் நின்றதொப்பானைக் கண்டு கொண்டுய்ந்தொழிந்தேனே என்கிறபடி யே ஒருமிதுநாமே ப்ராப்யமாயறுவது. இல்விபபிஷ்டத்திலே ஒன்றைப் பிரித்து ப்ராப்யமாக நினைக்கு மன்றும் பலாபாவமாத்ரமன்றிக்கேஸ்வநாமத்தையும் பலிப்பிக் குமாகையாலே (ச) "தன்னை நயந்தாளை என்று விUேஷண வ்யதி ரேகேண விரேoஷ்யமாத்ாத்தை ப்ராப்யமாக நினைத்த பர்ப்பண கைக்கு முக்க்யாங்கா ஹா நி பிறந்ததும், (ரு) பொல்லாவரக்கன்', என்னும்படி விசேஷமாத்ரத்தை ப்ராப்யமாக நினைத்த ராவண னுக்கு அங்சஹாநியளவிற்போகாமல் அங்கியான தேஹத்தைக ப்பித்ததும். (சு) "எழுதுக - அநந்யாராகவேணாஹம் (எ) s co-ஏ-நசஸுதாத்வயாறீநா என்கிற வுடலையு முயிரையும் பிரித்தவனைத் தாம் உடலையுமுயிரையும் பிரித்து விட்டார். (அ) திருவிருந்தமார்டன்சிரீதரனுக்காளாய்" (க) "திருவில் லாத்தேவரைத் தேறேல்" (க0)"தாமரையாள் கேள்வனொருவனையே நோக்குமுணர்வு' (கச) - திருமார்பானைக்கா இத்தொண்டுபட்டால் (5) தி .வாய-சு-50-க0 (2) தி - மொ- நூ-கூ - சு (ங) தி-மொ-த- நாக (ச) பெரிய திருமடல் . (ரு) துடுப்பாவை - கக (சு) மா - ஸு- உக - கசு (எ) ரா - அயோ - ருங் ங க (அ) ச- திருவ-கஉ (4) ச - திருவ ருகூ (40) க. திருஉ - கஎ (கக) தி மொ -சு - ஙக
