ரோமாபுரிப் பாண்டியன்
41
"செழியன் - அவன் பெயர் எனக்குச் செந்தேன். செழுந்தமிழன்! செருமுனைக்காளை! சிந்தனையாளன்! சித்திரக் கவிதைகள் பாடும் இளம்புலவன்! அவனின்றி நான் வாழ முடியாது- அவன் என் உயிர்!"
செழியனைப் பற்றிப் பாண்டியன் தீட்டிய ஓவியம் கண்டு சோழன் வியப்பிலாழ்ந்தான். “அவனுக்கும் தங்களுக்கும் என்ன உறவு?" என்று கேட்டவாறு கரிகாலன் மண்டபத்தை விட்டு வெளியேறத் தொடங்கினான்.
"அவனைப் பற்றிய முழுவிவரம் பெரிய கதை. அதைப் பிறிதொரு சமயம் கூறுகிறேன். இப்போது எனக்கு வேண்டியதெல்லாம் அவனைப் பற்றிய தகவல்கள்தான்!" என்றான் பாண்டியன்.
உடனே கரிகாலன், தன் வீரர்களை அழைத்துச் செழியனைப் பற்றிய சிறு செய்தி கிடைத்தாலும் உடனே கொண்டு வருமாறு ஆணையிட்டான். அந்தப் பொறுப்பு முழுவதையும் தான் ஏற்றுக் கொள்வதாகக் கரிகாலன், பாண்டியனிடம் வாக்களித்தான்.
"விழா நிகழ்ச்சிகளில் ஏற்பட்ட களைப்பும் அதனைத் தொடர்ந்து வந்த கவலையும் தங்கள் உள்ளத்தில் அமைதியின்மையை உண்டாக்கி யிருக்கக்கூடும். அதனால் தங்களுக்கென ஏற்பாடு செய்யப்பட்டுள்ள மாளிகையில் ஓய்வு பெறுங்கள்!" என்று கரிகாலன் கேட்டுக்கொண்டான். பாண்டியனும் சம்மதித்துக் கரிகாலனை விட்டுப் பிரிந்து தனி மாளிகை நோக்கிப் புறப்பட்டான்.
