கவிமணி தேசிகவிநாயகம் பிள்ளை அவர்களின்[தொகு]

நாஞ்சில் நாட்டு மருமக்கள்வழி மான்மியம்[தொகு]

ஓர் அங்கதக் காவியம்[தொகு]

2. மாமி அரசியல் படலம்[தொகு]

இவர்கதை இவ்வா றாக இனியென்

மாமி கதையை வகுப்பேன்.

அரங்கு பூட்டாம், அறைப்புரை பூட்டாம்,

தட்டுப் பூட்டாம், சாய்ப்புப் பூட்டாம்

அரிசியை நிதமும் அளந்து வைப்பாள்,

நல்ல மிளகை நறுக்கி வைப்பாள்,

கொல்ல மிளகைக் குறுக்கி வைப்பாள்,

உப்பில் புளியை உருட்டி வைப்பாள்,

கறிக்குத் தேங்காய் கருக்கி வைப்பாள்,

கடுகையும் எண்ணிக் கணக்கிட்டு வைப்பாள்,

"பிள்ளையவர்கள் வரைந்த சமுதாயச் சித்திரம் ஒருநூதன இலக்கிய வகையை நமது தமிழ்மக்களுக்குக் கொடுத்தது. இவ் இலக்கியவகையில் நகைப்பும் இகழ்ச்சியும் சோகமும் ஒன்றாகக் கலந்துவரும். பெரியதோர் பயனும் விளைவதாகும்.” -வையாபுரிப்பிள்ளை

“பத்தொன்பதாம் நூற்றாண்டின் பிற்பகுதியில், ஆங்கிலம் பயின்றவர்கள் அம்மொழியிலுள்ள இலக்கிய வகைகளைத் தத்தம் இந்திய மொழிகளுக்கு அறிமுகப்படுத்துவதில் பேரார்வம் கொண்டிருந்தனர். பல ஆங்கிலமொழிப் படைப்புகளைத் தமிழாக்கித் தந்தவர்களுள் குறிப்பிடத்தக்கவரான ‘கவிமணி’ அங்கதம் உத்தியைத் தமிழில் தருவதில் ஆர்வம் காட்டி, ‘நாஞ்சில் நாட்டு மருமக்கள்வழி மான்மியம்’ என்னும் தலைப்பில, ஒரு சமுதாயத்தின் குறைபாடுகளைக் கழிவிரக்கத்துடனும், நகைச்சுவையுடனும் தருகிறார்.” -முனைவர் வை.கிருஷ்ணமூர்த்தி, 2007.

தீபா வளிக்குத் தீபா வளியே

எண்ணெ யறியும் என்தலை அம்மா!

அரைக்க மஞ்சள் அளித்திடா மாமி

குளிக்க மஞ்சள் கொடுத்திடு வாளோ?

உம்மே லாணை ஒருநா ளாகிலும்

கஞ்சியோ கூழோ காடி நீரோ

கும்பி யாரக் குடித்ததே யில்லை!

கந்தைத் துணிகள் கட்டிய தல்லால்,

கண்டாங் கிகளைக் கண்டதே யில்லை!

அடுக்களை நடையே நிலைய மாயினும்

அங்கும் இங்கும் ஆக அவ்வீடு

எங்கும் இருப்பாள் எங்கள் மாமி