14 புவியெழுபது காகிலள் ; இலக்காகாமை மட்டுமன்று, தானச்சிறப்பாற் புகழ்மணிமுடி புனைபவளுமாவள் Tெ-து, - 54. மேய பூமியில் வாய்மையு மறத்தையும் வேண்டிற் சேய விடிவ ணிருந்துழிப் பொருந்துமித் திறந்தான் ஆய நேர்கிலர் புவிவிடுத் தருந்தவ மயர்வர். தாயை நீக்கொரு மனை வெந்நீ ராட்டிய சமைந்தோர். பூமியிலிருந்தே வாய்மையையும் அறத்தையும் விரும்பிக்கொள்ளின் சேய்மைத்தாகிய வீடும் இவணிருந்துழிப் பொருத்தும் : இத்திறத்தை ஆராய கேர்கிலர் ; பூமியைவிட்டு அருந்தவஞ்செய்வர் ; இவர் பெற்றதாயைவிட்டு அவள்பெற்ற ஊன்றடியை வெந்நீராட்டுவாரோடு ஒப்பர் எ-று. புவியிற் செய்யப்படும் வாய்மையினும் அறத்தினும் புவிவிடுத்துச் செய்யுந் தவம் சிறந்ததில்லை எ-று. 55. பொன்னே விட்டன. மென்பவர்க் கியையும்பொன் விடுதல் இன்ன லென்றுபெண் விட்டன மென்பர்க்கு மியையும் மன்னு பூமியை விட்டன மென்பர்க்கு மகியாம் அன்னே விட்டில ளாதலி னியைவதோ வன்ருல். பொன்னத் தொடாமல்விடுதலும் பெண்ணைத் தொடாமல்விடுதலும் இயலும் மண்ணைத் தொடாமலிருப்பது இயலாது என்க. புவித்தாய் தன் அன்புடைமையால் தன்னை விட்டேம் என்பாரையும் விட்டிலன் எ-று. 56. துறந்த மாங் கருங் காய்கடன் றனேங் கிறுப் பதிவாய் மறந்தி லாதுதொன் னடொட்டு வரும்பெரு பாபும் பிறந்த தாயினே யொருவன்விட் டொ ழியினும் பெற்ருள் அறந்த கில்லெனக் தரைமக ளுணர்த்திய துணிவால். துறந்தாரும் தாயின் பிரே தளம்ஸ்காரம் செய்தல் இன்றியமையாதது என்பதுபற்றிக் கூறியது இஃதென்க. துனைந்து இறுத்தல் - விரைந்து செலுத்துதல். 57. இலமென் றேயசைக் திருப்பரைக் காணுற விபையின் கிலமெ னல்லவ ணகுமென்ப ாங்நெறி கினேய அலமொன் றேபடை யெவற்றிலும் வலியதென் றணிந்து பலவி ராமய்ைப் பரஞ்சுடர் விளங்கினன் பார்மேல். பலாாமன் என்றபெயர் அலாயுதத்தின் வலிமைபற்றிப் போக்கத == என்.உ -முபடையின் சிறப்புாைத்து, அவ்வுழுபடையுளதாகவும் என் ட்ை பயன்கொள்கின் முரில்லையே என்று கல்லவள் நகும் என் # அ_ _ *†† - - - - - அ. கிர் டட் - . . . .
