710
பன்னிரு திருமுறை வரலாறு
ஒதியுணரச் செய்து, பின் சூலேநோயினைத் தந்து சமணத்தினின்று மீட்டு, அறங்களுக்கெல்லாம் அடிப் படையாய் விளங்கும் திருவருளின் திறத்தினேப் புலப் படுத்திச் சிவநெறியிற் சேர்த்து உய்வித்தருளிய இறைவனது திருவருட் செய்கையினே, " ஓதுவித்தாய் முன் அறவுரை காட்டி அமண ரொடே
காதுவித்தாய் கட்டநோய் பிணிதீர்த்தாய் கலந்தருளிப் போதுவித்தாய் நின் பணியிழைக்கிற் புளியம் வளசரால் மோதுவிப்பாய் உகப்பாய் முனிவாய் கச்சியேகம்பனே’’
(4-99-1) எனவும்,
' குலங்கெடுத்துக் கோள் நீக்க வல்லான் தன்னக்
குலவரையின் மடப்பாவை யிடப்பாலானே மலங்கெடுத்து மாதீர்த்தம் ஆட்டிக்கொண்ட
மறையவனப் பிறை தவழ் செஞ்சடையின்ைச் சலங்கெடுத்துத் தயாமூல தன்மமென் னுந்
தத்துவத்தின் வழிநின்று சார்ந்தோர்க்கெல்லாம் நலங்கொடுக்கும் நம்பியை நள்ளாற்ருனே
நானடியேன் நின்னக்கப்பெற் றுய்ந்தவாறே’’
(6–20–7] எனவும்,
" சினந்திருத்துஞ் சிறுப்பெரியார் குண்டர் தங்கன்
செதுமதியார் தீவினைக்கே விழுந்தேன் தேடிப் புனந்திருத்தும் பொல்லாத பிண்டி பேணும்
பொறியிலியேன் தனப்பொருளா ஆண்டுகொண்டு தனந்திருத்தும் அவர் திறத்தை யொழியப்பாற்றித்
தயாமூல தன்மவழி யெனக்கு நல்கி மனந்திருத்தும் மழபாடி வைரத்துள்னே
என்றென்றே நானஏற்றி நைகின்றேனே??
{6–40–6) எனவும் வரும் திருப்பாடல்களில் விரித்துக் கூறி யுள்ளார். இப்பாடல்களேக் கூர்ந்து நோக்குங்க ல், அறத்தின் பெருமையினேயும் அருளொழுக்கத்தின்