பக்கம்:அன்பு அலறுகிறது.pdf/127

விக்கிமூலம் இலிருந்து
இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை

விந்தன் 125 வேண்டாம் அம்மா வேண்டாம்!” என்று கூவிக் கொண்டே சாம்பு வந்து அதை எடுத்துக்கொண்டான். ஒன்றும் புரியாமல் நான் திகைத்து கின்றேன்.

உமிழ்ந்ததை எடுத்து உ ண் ப த | வ து? வேண்டாம் அம்மா வேண்டாம்!” என்ருன் அவன்.
  • துப்பியதா இது?-இல்லை சாம்பு, இல்லை. கக்கிய மாணிக்கத்தை மீண்டும் எடுத்து விழுங்கிவிடுமாமே, காகப்பாம்பு அதைப்போல இது கக்கக் கூடாத மாணிக்கம்! கொடுத்துவிடு அதை, கொடுத்துவிடு அதை!” என்றேன் கான். -

சாம்புவின் முகத்தில் லேசான ஒரு புன்னகை ஓடி மறைந்தது. 6. அம்மா, உங்களைப் போன்ற பெண்கள் துன்பப் படத்தான் பிறந்தவர்கள் என்று இப்போதுதான் எனக்குத் தெரிகிறது!’ என்ருன் அவன். அந்தத் துன்பத்தில்தான் பெண்களுக்கு இன்பம் இருக்கிறது, சாமபு!-கொடுத்துவிடு அதை, தயவு செய்து கொடுத்துவிடு அதை!” என்று நான் கெஞ்சினேன். வெட்கங் கெட்ட அந்த மனிதனின் மேல் உங்க ளுக்கு இன்னும் .ெ வ று ப் பு ஏற்படவில்லையா அம்மா!...” வெறுப்பு ஏற்படலாம்; ஏற்படாமற்போனுலும் போகலாம். அதற்காக விலக்கிவிடக் கூடாது; விலக்கி விடவும் முடியாது?’’ என க்குத் தெரிந்தவரை நீங்கள் தாலியை வைத்துக் கொண்டு உ. ரி ைம பாராட்டுவதும்