பாடிய சான்றோர்கள்
423
கற்றாய்ந்து இன்புறுதற்கான சிறப்பையுடையன இவரது செய்யுட்கள் பலவும் எனலாம்.
பொதும்பில் கிழார் 57
பொதும்பில் என்னும் ஊரினரான வேளாளர் இவராவர். குறிஞ்சியைச் சிறப்பித்துப் பாடியிருக்கும் இச்செய்யுளுள், 'மந்தி தன் குட்டிக்குப் பசுவின் பாலைக் கைந்நிறையப் பிழிந்து எடுத்து ஊட்டும்' என்று உரைப்பது பெருநயம் உடையதாகும்.
பொய்கையார் 18
சேரமான் கணைக்காலிரும் பொறையின் அவைப்பெரும் புலவராக விளங்கியவர். 'பொய்கை' ஊரின் பெயர். குடவாயிற் கோட்டத்துச் சிறைப்பட்டிருந்த சேரமான் பொருட்டாகக் கோச்செங்கட் சோழன்பாற் சென்று களவழி நாற்பது பாடியவர். 'கானலந் தொண்டி அஃதெய்மூர்' என்பதனால், அவ்வூரிடத்துப் பொய்கைக்கரைப் பகுதியினராதலும் பொருந்தும். மூவன் என்பானைக்கொன்று அவன் பற்களைத் தொண்டிக் கோட்டைவாயிற் கதவிலே தைத்த சேரமானின் சிறப்பை (18) செய்யுளிற் கூறுகின்றார். இவருடைய புறநானூற்றுச் செய்யுட்கள் (48, 49) சேரமான் கோக்கோதை மார்பனைப் பற்றியதாக விளங்குகின்றன. பொய்கைபோல நிரம்பிய தமிழ்நலம் பெற்றவர் இவர் எனலும் பொருந்தும்.
போதனார் 110
இச் செய்யுள் பாலைத்திணையைச் சார்ந்தது. மகவின் நிலையை எண்ணித் தாய் மயங்குவதாக அமைத்துத் தாயின் புலம்பலாக இவர் இச்செய்யுளை அமைத்துள்ளனர். தேன் கலந்த பாலையும் உண்ண மறுத்து ஓடிப்பிழைக்கும். இயல்பினள் பொழுதுமறுத்து உண்ணும் மதுகையளான பெண்மைச் செவ்வியை நினைந்து தாய் மயங்குகின்றாள். மிகச் செறியவான குடும்ப ஒவியம் இச் செய்யுளாகும். போது – மலரரும்பு; அத்தகு மெல்லிய மனத்தவர் இவர் எனலாம்.
