பக்கம்:காதல் ஜோதி, அண்ணாதுரை.pdf/13

13

(அவனையும் அடையாளம் கண்டுபிடிக்கச் சிரமம் எடுத்துக் கொள்வதுபோலப் பார்த்து)

ச:— யார்டாப்பா அது? கண் செரியாத் தெரியல்லே! (அடையாளம் தெரிந்தவராகி) அடடே தாண்டவராய மொதலியா?

(தாண்டவராயன் அசட்டுச் சிரிப்புடன் கும்பிடுகிறான்)

வாப்பா, தாண்டவா1 என்ன விசேஷம்? தடித் தாண்டவராயன்னு, நம்ம பையன் எப்பவும் உன்னை வேடிக்கையாக் கூப்பீட்டுண்டு இருப்பானே, கவனமிருக்கோ!

தா:— ஏனில்லைங்க! நேத்து ராத்திரி வந்தேனுங்க ஊருக்கு... சாமியைப் பார்த்துவிட்டுப் போகலாம், வருஷம் மூணு ஆகுதே பார்த்துன்னு, வந்தேனுங்க. க்ஷேமந்தானுங்களே

ச:— இருக்கேன் பகவத் சங்கற்பத்தாலே. ஏண்டாப்பா தாண்டவராயா! ஊரைவிட்டே போயிட்டே. போன இடத்திலாகிலும், ஏதோ காலட்சேபம் சரியா நடக்கறதோ?...

தா:— இழுத்துப் பறிச்சிக்கிட்டு இருக்குதுங்க. ஏழரைநாட்டான் விலகி ஏழு மாசந்தானுங்களே ஆகுது.... (ஆயாசமாக) படவேண்டிய பாடு அவ்வளவும் பட்டாச்சி...

ச:— வாஸ்தவத்தான் — ஆனா தாண்டவராயா கஷ்டப்படறதும் சுகப்படறதும் நம்ம கையிலா இருக்கு...இராமச்சந்திரர், தர்மராஜா, நளச்சக்ரவர்த்தி இப்படிப்பட்டவாளெல்லாம் பட்ட கஷ்டத்தை விடவா நாமெல்லாம் கஷ்டம் அனுபவிக்கப் போகிறோம்.... அரிச்சந்திரனோட கஷ்டம் சாமான்யமோ.. ராஜ்யமே போய்விட்டுதேன்னோ ...

தா:— பூமி வீடு எல்லாம் இங்க இருக்கிறபோதே போயிட்டுதுங்களே.. போன இடத்திலே ஒரு மகாராஜன் கிடைச்சாருங்க...அவர் வீட்லேதான் வேலை செய்து, பிழைப்பு நடத்தறேன், ஒரு மாதிரியா...