16
சொத்துக்காரருக்கு வாழ்க்கைப்பட்டா. பார்த்துப் பார்த்துப் பூரிச்சுப் போனேன்...போய்ட்டான்... அதான் பெரிய மனக்குறை...
தா:— சுகுணாம்மாவுக்கா இப்படி ஆகணும்...என்னா தங்கமான கொணம். எங்கே இருக்கிறங்க...
ச:— மெட்ராஸ்லே டாக்டரா வேலை பாரிக்கறா... பிடிவாதமாப் படிச்சே ஆகணும்னு சொன்னா...அவ இஷ்டத்தைக் கெடுப்பானேன்னு அனுப்பினேன் —இப்ப, டாக்டர்
தா:— தள்ளாத வயதிலே, நீங்க மாத்திரம், ஏன் சாமி இங்கே தனியா இருக்கவேணும். சினிமாப் பிள்ளையோட இருந்து விடலாமுங்களே...
ச:— எப்படிடா முடியும்; கோயில் காரியம் ஒண்ணு இருக்கேடாப்பா..அதை விட்டுவிட முடியுமோ!.....பொண்ணை யார் கண்டா! பிள்ளையை யார் கண்டா! இறக்கை முளைத்தா அதது தானா பறக்கறது. நாம் எங்கேயோ ஒரு இடத்துலே, ராமா கிருஷ்ணா கோவிந்தான்னு பஜனை செய்துண்டு இருந்துட வேண்டியது தானே.. என்னடா இருக்கு. தாண்டவா, உலகத்திலே — போற கதிக்கு நல்லது தேடிக்கொள்ள வேணாமோ... கோயில் காரியத்தைக் கவனிச்சிண்டு, இருக்கேன்—வீடு வாசல், தோட்டம், துறவு, நிலபுலம் எல்லாம் இங்கேயே தானே இருக்கு......அதையும் கவனிச்சிண்டு இருந்திண்டிருக்கேன். அது கிடக்கு, நீ இருக்கற ஊர்லே என்னென்ன சாமான் விசேஷம்.
தா:— அது சுத்தப் பட்டிக்காடு, சாமி!
ச:— பட்டிக்காடா இருந்தா, பச்சின்னு இருக்குமே, காய்கறி, நல்லதா கிடைச்சா அனுப்புடா தாண்டவா.... பழைய விஸ்வாசத்தை மறந்துடாதே...போய்வா...சௌக்யமா இரு...
தா:— ஒங்க ஆசீர்வாதம் இருந்தா போதும்ங்க.. சொகத்துக்கு துக்கு என்னங்க கொறை...