20
வே:— அன்யாயக்காரப் பாவிங்க .. மார்க்கட்டுக்காக ஒரு சண்டை—அதுக்காக மக்களெல்லாம் மடியறது...
ச:— அப்படி இருக்கு இந்தக் காலத்து யோக்யதை...
சி:— அது இருக்கட்டுங்க....மார்க்கட்டுக்காகச் சண்டை போடறானுங்க மகா பாவிங்கன்னு சொல்றீங்க...நான் ஒத்துக்கறேன்—சண்டை கூடாது—மார்க்கட்டுக்காகச் சண்டை போடத்தான் கூடாது—ஆனா, நம்ம மகா பாரதத்திலே, மார்க்கட்டுக்குக் கூட இல்லிங்களே, மாடு பிடிக்கிற சண்டையே நடந்ததாக இருக்கே! அதுதானே விராட பருவம்!
ச:— ஆமாம்! புத்திசாலியாத்தான் இருக்கான்...படிச்சிருக்கான்... ஆனா, அந்தக் காலத்திலே சண்டை, அரக்கர்களை அழிக்க நடந்தது—தெரியாதோ... இப்ப, மனுஷ்யாளுக்குள்ளாகவே சண்டை நடக்கறது...புரியாதோ...ஜெர்மனியர்களும் கிருஸ்தவா...வெள்ளைக்காரனும் கிருஸ்தவா... இருந்தாலும் சண்டை அவர்ளுக்குள்ளாகவே! அக்ரம மில்லையோ அது...?
வே:— ஆமாம் சாமி, அன்யாயம்.
சி:— இது இப்ப மட்டுந்தானா? கௌரவர் யார்? பாண்டவர்கள் யார்! சகோதராதானே! குடும்பச் சண்டை தானே, குருக்ஷேத்ர யுத்தம்!
வே:— தம்பி, சொல்றதும் சரியாத்தான் இருக்கு...
ச:— (அசடு தட்டிய நிலையில்) ஆனா, அந்தக் காலத்திலே நிரபராதிகளைக் கொல்றது கிடையாது. இந்தக் காலத்திலே, பாரு, வேலா! குண்டு வீசறாளே —ஊர்பூராவும் தானே நாசமாறது— பழியோரிடம் பாவமோரிடம்—எவனோ செய்த அக்ரமத்துக்கு, ஜனங்க என்ன செய்வா?...அவா தலையிலே குண்டைப் போட்டா, அக்ரமமில்லையோ...? அதர்ம யுத்தம்தானே இது...?
சி:— ஆமாம்... ஆனா, அந்தக் காலத்திலேயும்தான் இருந்தது அந்த அக்ரமம்...ஒரு உதாரணம் பாருங்க... இராவணன் சீதையைத் தூக்கிக்கொண்டு போனான்...
