தமிழியக்கம்/கோயிலார்

by பாரதிதாசன்

⁠௧௨. கோயிலார்

உயிர்போன்ற உங்கள்தமிழ்
    கடவுளுக்கே உவப்பாதல்
         இல்லை போலும்!
உயிர்போன்ற உங்கள்தமிழ்
    உரைத்தக்கால் கடவுளதை
         ஒப்பார் போலும்!
பயிரழிக்கும் விட்டிலெனத்
    தமிழ்மொழியைப் படுத்தவந்த
         வடம றைதான்
செயிர்தீர வாழ்த்துதற்கும்
    தேவையினைச் சொல்லுதற்கும்
         உதவும் போலும்! ⁠56

மடிகட்டிக் கோயிலிலே
    மேலுடையை இடுப்பினிலே
         வரிந்து கட்டிப்
பொடிகட்டி இல்லாது
    பூசியிரு கைகட்டிப்
         பார்ப்பா னுக்குப்
படிகட்டித் தமிழரெனப்
    படிக்கட்டின் கீழ்நின்று
         தமிழ்மா னத்தை
வடிகட்டி அவன்வடசொல்
    மண்ணாங்கட் டிக்குவப்பீர்
        “மந்தரம்” என்றே. ⁠57

காற்செருப்பைப் பிறனொருவன்
    கழிவிடத்தில் தள்ளிடினும்
        பொறாத உள்ளம்,
மேற்படுத்தும் எவற்றினுக்கும்
    மேற்பட்ட தன்மொழியைத்
        தமிழைத்-தீயோர்
போற்றுவதற் குரியதொரு
    பொதுவினின்று நீக்கிவைத்தால்
        பொறுப்ப துண்டோ ?
வேற்றுவரின் வடமொழியை
    வேரறுப்பீர் கோயிலிலே
        மேவி டாமே. ⁠58

சொற்கோவின் நற்போற்றித்
    திரு அகவல் செந்தமிழில்
         இருக்கும் போது
கற்கோயில் உட்புறத்தில்
    கால்வைத்த தெவ்வாறு
         சகத்ர நாமம்?
தெற்கோதும் தேவாரம்,
    திருவாய்நன் மொழியான
        தேனி ருக்கச்
செக்காடும் இரைச்சலென
    வேதபா ராயணமேன்
        திருக்கோ யில்பால்? ⁠59

திருப்படியில் நின்றபடி
    செந்தமிழில் பெரும்படியார்
        அருளிச் செய்த
உருப்படியை அப்படியே
    ஊரறியும் படியுரைத்தால்
        படியும் நெஞ்சில்!
தெருப்படியிற் கழுதையெனச்
    செல்லும்படி யாகாத
        வடசொற் கூச்சல்
நெருப்படியை எப்படியோ
    பொறுத்திடினும் நேர்ந்தபடி
        பொருள் கண்டீரோ! ⁠60