உள்ளடக்கத்துக்குச் செல்

நற்றிணை 1/027

விக்கிமூலம் இலிருந்து

27. என்ன நினைத்தாளோ!

பாடியவர் : குடவாயிற் கீரத்தனார்.
திணை : நெய்தல்.
துறை : சிறைப்புறமாகத் தோழி செறிப்பு அறிவுறீஇயது.

[(து–வி.) பகற்குறியிடத்தே தலைவிக்குத் துணையாக வந்து அவளுடனிருக்கும் தோழி, தலைவன் வந்து செவ்வி நோக்கி ஒருசார் நிற்பதறிந்து, தலைவிக்குக் கூறுவாள்போல, அவன் கேட்டுணருமாறு இப்படிக்கின்றாள்.]

நீயும் யானும், நெருநல், பூவின்
நுண்தாது உறைக்கும் வண்டினம் ஓப்பி
ஒழிதிரை வரித்த வெண்மணல் அடைகரைக்
கழிசூழ் கானல் ஆடியது அன்றிக்
கரந்துநாம் செய்ததுஒன்று இல்லை; உண்டுஎனின், 5
பரந்துபிறர் அறிந்தன்றும் இலரே–நன்றும்
எவன் குறித் தனள்கொல் அன்னை? கயந்தோறு
இறஆர் இனக்குருகு ஒலிப்பச் சுறவம்
கழிசேர் மருங்கின் கணைக்கால் நீடிக்
கண்போல் பூத்தமை கண்டு, 'நுண்பல 10
சிறுபா சடைய நெய்தல்
குறுமோ, சென்று' எனக் கூறா தோளே.

தோழி! நேற்றைப் பொழுதிலே நீயும் நானுமாகப் பூக்களிடத்தே படிந்து நுண்ணிய தாதிலே திளைக்கும் வண்டினங்களை ஓட்டியபடியே, ஒழிந்த அலைகள் குவித்த வெள்ளிய மணலினையடுத்த கரைப்பக்கத்தே, கழி சூழ்ந்துள்ள கானற் சோலையிடத்தே விளையாட்டயர்ந்தோம். அஃதன்றிப் பிறரை மறைத்தபடி களவாக நாம் செய்ததுதான் யாதொன்றுமில்லை. அங்ஙனமாகக் கரவாக நாம் செய்ததொன்றும் உண்டென்றால், அது வேளியே பரவி, அதனைப் பிறர் அறிந்துவைத்தனர் எனவும் எவருமிலர். பொய்கை தோறும் இறாமீனைப் பற்றித் தின்னும் கடற் பறவை இனங்கள் எழுந்து ஆரவாரிக்கச், சுறாமீனானது கழியிடத்தே சென்று சேர்ந்திருக்கின்ற அந்தப் பக்கத்திலே திரண்ட தண்டானது நீட்சியுடைத்தாகி, நுண்ணிய பலவாகிய சிறிய இலைகளையுடைய நெய்தல் நம் கண்களைப் போன்றவான மலர்களைப் பூத்திருக்கும். 'அதனைச் சென்று பறித்து வாருங்கள்' என்று நம் அன்னையும் கூறினாளல்லள் ஆதலாலே, அவள்தான் பெரிதாக எதனைக் கருதினள் போலும்?

கருத்து : 'அன்னை நும் களவுறவை அறிந்தனள்; இனி இற்செறிப்பே நிகழும்; 'ஆதலின் இவளை விரைந்து வந்து மணந்து கொள்க' என்பதாம்.

சொற்பொருள் : ஒழிதிரை – கரையிலே மோதி அழியும் அலைகள். கயம் – ஆழமான பொய்கை. கழியின் இடையேயுள்ள ஆழமிக்க இடங்களுமாம்.

விளக்கம் : 'நாளும் சென்று பறித்துச் சூடுக' என்பவளான அன்னை, இன்றுமட்டும் ஏனோ கூறினாள் அல்லள்? அதுதான் அவள் நம் களவை உணர்ந்ததனாலோ?" என்ற தாம். இதனைக் கேட்கும் தலைவன், 'இனி இவள் இற்செறிக்கப்படுவாள் உணர்ந்து, விரைவிலேயே தலைவியை மணந்து கொள்வதிலே கருத்தைச் செலுத்துவான் என்பதாம் 'நேற்றுக் கானவாடியதன்றிக் கரந்து செய்தது ஒன்றில்லை' என்றது, அன்று தலைவனைத் தலைவி சந்தித்துக் கூடியிருந்ததை மறைவாகச் சுட்டிக் கூறியதுமாகும்.

உள்ளுறை : இறவார் இனக் குருகு ஒலிப்பச் சுறவங் கழிசேர் மருங்கு' என்றது, சேரிமகளிர் தலைவனது வரவைக் கண்டு அலர் தூற்றி ஆரவாரித்தனராக, அன்னையானவள், தலைவியை இறசெறிக்க முடிவு செய்தனள் என்பதாம்.

"https://ta.wikisource.org/w/index.php?title=நற்றிணை_1/027&oldid=1731360" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது