தென்னாடு 59
எட்டாம் பத்திற்குரிய தகடூரெறிந்த பெருஞ்சேரலிரும்பொறை அரிசில்கிழாரால் பாடப்பெற்று, அவருக்கு 9 நூறாயிரம் காணமும் அரண்மனையும் ஈந்து அவரைத் தன் அமைச்சனாகப் பெற்றான். இவன் ஆயர்தலைவன் கழுவுளை அடக்கினான். இவன் ஆண்டது 7 ஆண்டுகள். அடுத்த அரசன் இளஞ்சேரலிரும்பொறை சோழ பாண்டியரையும் விச்சிக்கோவையும், பொத்தப்பிச் சோழரையும், பழயன் மாறனையும் வென்றான். தன் மாமனாகிய மய்யூரி கிழானையே அவன் தன் ஆயத்துறை அமைச்சனாகக் கொண்டான். தன்னைப் பாடிய பெருங்குன்றூர்கிழாருக்கு அவன் 32 ஆயிரம் பொன்னும், காப்புவரி தள்ளப்பட்ட நிலங்களும் ஈந்தான்.
பத்தாம்பத்து நமக்குக் கிட்டவில்லையாயினும், அவன் கடைச்சங்கச் சேரரில் கடைசியானவன் எனலாம். அவ்வையாரால் சோழ பாண்டியன் ஒருங்கே பாடப்பட்ட சேரமான் மாவெண்கோவே என்று அறிகிறோம்.
வேளிர்
தமிழகத்திலும் தமிழகத்துக்கு அப்பாலும் கடைச்சங்க காலத்துக்கு முன்னிருந்தே எண்ணற்ற முடியுரிமையற்ற சிற்றரசர் அல்லது வேளிர் இருந்தனர். இவர்களில் சிலர் மூவரசருக்கு உட்பட்டும் பலர் உட்படாதும் வாழ்ந்தனர். மூவரசருக்கு உட்படாது தனியாட்சி உடையவருள் தமிழகத்தில் ஏறைக்கோன், ஓரி, கடியநெடுவேட்டுவன் குமணன், தழும்பன், தாமன் தோன்றிக்கோன், திதியன், நள்ளி, நாஞ்சில் வள்ளுவன், பழயன், பாரி, மல்லிகிழான், காரி, மூவன், பண்ணன், வெளிமான், வேங்கை மார்பன், தொண்டைமான் ஆகியோர் முக்கியமானவர். தமிழக எல்லையிலும் அப்பாலும் வேங்கடமலை புல்லி, பல்குன்றக்கோட்டத்து நன்னன், வேங்கடமலைக் கும்பனூர் கிழான், வேங்கட மலைத் திரையன், தெள்ளழசூரிலுள்ள எருமையூரன் ஆகியோர் இருந்தனர்.
தமிழகத்துக்கு வெளியே முடியுடையரசர் ஆட்சி நெடுங்காலம் ஏற்படவில்லை. வேளிர் இங்கே திரையர், பல்லவர், குறும்பர், சளுக்கர், இரட்டர், கடம்பர் எனப் பல குடிப்பெயர் உடையவராயிருந்தனர். இவர்களில் பலர் பின்னாட்களில் முடியுடையரசர் மரபினராயினர்.
