காதல் மயக்கம்
157
ஆகவே அவர்கள் அவனைக் காவலிட முயன்றனர். இந்நெருக்கடியில் கடன்காரர்கள் எதிர்பார்த்தபடியே கணவன் துயர்கண்ட உருக்குமணி தன் நிலங்களை விற்றுக் கடனடைத்து அவனை மீட்டாள். அதன்பயனாக இப்போது உருக்குமணி, குழந்தைகள் ஆகியவர்களை வைத்துக் காக்க விசுவநாதனிடம் இலட்சுமியின் செல்வம் மட்டுமே மீந்திருந்தது. அவளை மணம் செய்து கொடுத்தால் தான் ஓடெடுக்கவே வேண்டும் என்பதை அவன் அறிந்திருந்தான். எனவே அவ மணவினையைக் கூடியமட்டும் ஒத்திப்போடுவது என்பதே திட்டமாயிருந்தது.
அவனது
ஆனால் என்றேனும் ஒருநாள் இலட்சுமிக்கு மணமுடித்தே யாகவேண்டும். அவளை என்றுமே மணமில்லாமல் வைத்திருக்க முடியாது. எனவே அவள் செல்வமும் அதன் வருமானமும் தன் கையிலிருக்கும்போதே வேறு வருவாய்க்கு வழிதேட அவன் எண்ணினான். வழக்கிலும் சட்ட நுணுக்கங்களிலும் காலங் கழித்த அவனுக்கு ஒரு புது வழக்கு மூலம் வருவாய் தேடலாம் என்று தோன்றிற்று. தம்மீது காவற்சீட்டு (Warrant)ப் பெற்றுக் காவலிட முனைந்த கடன்காரர்கள் தன் மதிப்பைக் குறைத்தும் தனக்கும் குடும்பத்திற்கும் தொல்லை யுண்டுபண்ணியும் தொல்லை தந்ததற்கு அவர்களிடம் நட்டஈடு கோரி வழக்குத் தொடுத்தால் சட்டப்படி தன் நிலைக்கேற்றபடி ஐயாயிரம் அல்லது பதினாயிரம் பெறலாகும் என்று அவன் எண்ணினான்.
ருக்குமணி தன் மணவினையின் போது ஒன்றுமறியாச் சிறு பிள்ளையாயிருந்தாள். உலகமறிந்த தந்தை தனக்கேற்ற கணவனையே தேர்ந்தெடுப்பர் என்று தான் அவள் நம்பி யிருந்தாள். ஆனால் இப்போது அவர் தேர்ந்தெடுத்த கணவன் தன்னை நம்பி வாழ்பவர்கட்குத் தொல்லை உண்டு பண்ணுவதிலன்றி வேறெதிலும் தரமற்றவன் என்பதைத் தெளிவாக அவள் கண்டுகொண்டாள். தன் கணவன் என்ப தற்காக அவள் தன் செல்வம், தன் வாழ்க்கை ஆகிய எல்லா வற்றையும் கைவிடத் துணிந்தும், அத் தன்மறுப்புக்குக்கூட அவன் தகுதியற்றவன் என்று கண்டாள். தோல்விகளால்கூட அவன் தன் தவறுகளை அறிந்து திருந்துபவன் அல்லன் என்பது அவள் கண்ட உண்மை.
