ளரு௨.. ஆரிபுநாயக வசனம். னும் பொருள் உள்ள ஸஆதத்து என்கின்ற வரியாயிற்து. அப்படிமாறும் வரையும் நாயகமவர் கள் பார்த்திருந்து மாறினபின் அவரைத் தங்கள் அருகே அழைத்து இருந் தி, இமுதத்து என்னும் விளக்கை அவர் இருதயத்தில் கொளுத்தி முரீதா க்கி, திக்று பிக்று காையும் கற்பித்து, தங்கள் கையால் கிற்காவும் போர்த்தித் தங்களின் முரீதீன் கலான சீஷர்வகுப்பிற் சேர்த்துவிட்டார்கள். அகனால் அவர் வேலையற்ற ஆதந்தம் அடைந்தவாானூர். பின்பு அலர் நாயகமவர்கனின் சகவாசத்திலேயே ப வநாள் இருந்து, தௌஹீது மவுரிபா க்களின் தீர்மானம் அனைத்தையும் தெளிவுறத்தெரித்து, அவற்றின் முறை மைப்படி இடாகத்து ச்செய்து வந்தார். இவ்வரறு சபதமணிகளின் பாதிசேவையில் இருந்த அவர் சிலதிலாம் சழித்து, முன் முர்தாக்க வேண்டிக் கொண்ட காலத்துக் குற்றங்காட்டி வெறுத்துப் போசு விட்ட ஒமாலியா க்கள் இடத்தி இப்போது நாம்போய் அ வரிகளைத் சரிகித்தல்வேண்டும் என்று கருதி, நாயகமவர் கள்பால் விடைபெற்று பதாயிகு நகரத்நைகிட்டு பாத்தி ரையாய் புகுதாது"க்குப்போனர். அ முதலாவதா கத் தாம் தரிசித்த சைகு அதிய் யவர்களிடத்துச் சென்று கண்டுகொண்டார். அப்போது சைகு அதிப் அவரைநோக் கி, நெற்றியில் நோஷியென்று எழுதியிருந்த பழயவரி நீர்த்தோஷியென்று மாறியிருக்கக்கண்டு " இப்படிச்செய் தவர் சையிது அகுமகல் கட்று! என்று புதுமை தோன் றச் சொன்னார்கள். பிறகு அவர் அலியிபுனுஹைத்தி யவர் களிடம் போனா, அவர்களும் அவரைநோக்கி தே சொன்னார்கள். பத்தாது கரத்தில் முன்னர் யார்யார் இடத்துச்சென்றாரோ அவர்களைபெல்வாம் ஒவ்வொருள். ராவ் போய்க் கண்டார். அவர்கள் எல்லாரும் "இவ்வா 15 அவவா
