ஆரியுநாயக வசனம், 1. "மீஹாலந்தில் பு உதி மாஹீ குன்து உற்ஸிலுமோ துகீப்பிலுல் கப்ற மின்னீ வஹிய நாயிபதி. பஹாதிஹி ஹாலத்துல் அஷ்பாஹி கத் ஹலமத், பம்தத் யமீனக கை துஹ்லா பிஹாஷபதி, 2 இவற்றின் பொருள்:--- T i டான் தாடத்தே யிருக்கும்போது என்னில் சீன்றும் பிரதி யாகத் தங்கள் கபுறை முத்தமினெதற்கு என் றூலை அதுப்பிக் கொண்டிருந்தேன். உ அந்த கலா னது இபோது உடலோடே தங்கள் சமூ எத்து வந்து சிர்சின்றது. ததிகள் வல துகரத்தை தீட்டும்கள்; என் உதகேள் அதனை முத்தமிட்டுப் பலன் பெற்றுக்கொள்ளட்டும்.] என்பதாம். 3 இப்பொருள் அமைத்த மேற்கண்ட பைத்து கள் இ ரண்டையும் நாயகமவர்கள் திருவாய்மலர்ந்து சொல்லி மு டித் நிமிஷத்தில், பொன் பலைக்கு உள்ளேயிருந்து குளிர்ந் த பூரணச்சந்திரன் ஒன்று வெளிப் பட்டதுபோல் நபி முகம்மது ஸல்லல்லாகு அலைகிவஸல்ல மவர்களின் வலக்க ம் கபுறுக்குள் இருந்து வெளியில் மீண்டது. நாயகாவர் கள் அக்கரத்தைக் கண்ட மாத்திரத்தில் அடக்குதற்கு அ ரீயமனக்களிப்போடு மிகவிரைவாய்ச்சென் று, தங்கள்பாட் டனுவர்களின் வலக்கரத்தைத் தங்கள் இருகைகளாலும் பற்றிப்பிடித்து வாயிலும் கண்ணிலும் வைத்துப் பலதாம் (முகந்து முத்தம் இட்டார்கள் மன ஆவல்தீர முத்தமிட்ட நாயகமவர்கள் தங்கள் உள்ளத்தின்கண் உள்ள விருப்பம் ஒவ்வொன்றையும் பட் ட்ட ணூவர்களிடத்து நிறைவேற்றல் வேண்டும் என்று முறைப்பாடு செய்தார்கள். வெகுநேரம் நின்று இரந்து அனைத்தையும் பெற்றுக்கொண்டபின், நபி கள் பெருமானாரது வலக்கரம் கபுறு க்குள் மீண்டது. பூஎன் அருமைமகனே, உம்முடைய கருமங்கள் அனை த் தும் சிறப்போடு நிறைவறுவனவாக நீ போவீர்” என்று கட்டையிட்டவாறு சுரம் உள்ளே சென்றவுடன் நியகம்
