r நம்மார்கள் கொகப் படலம் 22. பாவிகா ளினிமே லிந்தப் பாரினி லில்லா துங்கள் ஆவியை யழித்துப் போக்கி யறத்தைக்காதி' திடவே யீங்கு மேவினே னெனவில் வாங்கி வெங்கணை தூவி 'Kார்த்தான் பாவலர் புகழ்நல் லோனும் பகழிமா மழைபெய் தானே. 23, வெற்றிதோல் விகளில் லாது வீரர்க ளிரண்டு பேரும் கொற்றமார் கொள்வா ரென்னக் கூறிடு மறிவு வீழ எற்றினில் முடியு மோவென் றேங்கவாங் குள்ளோ ' : 'ரெல்லாம் சற்றுமே சலிப்பி லாது தருக்கியே பொருதா ரம்மா! 24, எண்ணிடப் படாம லேவ மிடையறா தியலப் பார்ப்போர் கண்ணிடைப் படாது காலிற் கதிரொளிப் பிழம்பு போல மண்ணிடைப் படாது வான மருவியே வெருவி நீங்கிப் புண்ணிடப் படாது நீக்கிப் பொருதனர் பொருவி லாதார். 25, மாகெடுத் துடலை யோம்பி வருதலை வெறுத்த லன்றித் தாகெடுத் துறவு பூண்டு தமிழ்கொடுத் து தவி னோரை வேகடுத் தழலும் பொன் போல் வெஞ்சின மூட்டி நம்மை ஆகெடுத் தோமே யென்றாங் கஞ்சினர் முனிவர் ரெல்லாம். 26, வன்கொலை யொருகான் காக வஞ்சக னற்றம் பார்த்துத் தென்கலை யெழுதுங் கையைச் செவ்விதழ் பிடிக்குங் கையைத் தின் க•ை யறுப்பான் போலச் செலவையு மறுத்துப் பின்னர்த் தன்கொலை யம்பொன் றேவித் தலையையு ம.றுத்தா னையோ! 34, கால்-காற்று, பிழம்பு-வடிவம், புண்- உடல். 25. மா-விலங்கு. தர்-பகை, தமிழ்-இனிய உணவு. 36. அற்றம்-ஏற்றநேரம். தென் கலை-,தமிழ். இதழ்-சடு. சின்சிலை தின்னும் மர்ன். செலவு கால்கள்.
