奉泰 இரு பெருந்தலைவர் அவர் கேள்வி கேட்பதை கிறு த் த வி ல் லே. என்ன என்ன பாடம் கேட்டிருக்கிறீர்கள் ?’ என்ற கேள்வி அடுத்தபடி அ வ ரி - மி ரு ங் து வந்தது. இதற்கு நாம் பதில் சொல்லும் வகையில் இவரைப் பிர மிக் கும் படி செய்துவிடலாம்! என்ற கிச்சய புத்தியோடு கான் படித்த புஸ்தகங்களின் வரிசையை ஒப்பிக்கலானேன். குடந்தையந்தாதி, மறைசையக் தசதி, புகலூரக்தாதி, திருவரங்கத்தந்தாதி, அழகசக் தாதி, கம்பரக்தாதி, முல்லையந்தாதி, மீனுட்சியம்மை பிள்ளேத் தமிழ், முத் துக்கு மா சுவாமி பிள்ளேத் தமிழ், அகிலாண்ட காயகி பிள்ளேத் தமிழ், சேக்கிழார் பிள்ளேத் தமிழ், திருக்கோவையார், தஞ்சை வாணன் கோவை...............' என்று சொல்லிக்கொண்டே போனேன். அந்தாதிகளில் இருபது, கலம்பகங்களில் ருபது, கோவைகளில் பதினேந்து, பிள்ளேத் தமிழ் களில் முப்பது, உலாக்களில் இருபது, துதுகள் இப் படியே பிரபந்தங்களே அடுக்கினேன். அவர் முகத்தில் கடுகளவு வியப்புக்கூடத் தோன்றவில்லை. இதெல்லாம் படித்து என்ன பிரயோசனம் ? . என்று திடீரென்று அவர் இடைமறித்துக் கூறினர். கான் மிக்க ஏமாற்றம் அ ைட க் .ே த ன். இவர் இங்கிலீஷ் படித்து அதிலே மோகங் கொண்டவராய் இருக்கலாம். அதேைலதான் இப்படிச் சொல்லு - கிருர், என்ற எண்ணம் எனக்கு உண்டாயிற்று. ஆணுலும் நான் விடவில்லே, புராண வரிசையைத் தொடங்கினேன். " தி ரு வி ளே யா ட ற் புராணம், திருநாகைக் காரோனப் புராணம், மாயூரப் புராணம், கந்த புராணம், பெரிய புராணம், குற்ருலப் புராணம்......
