630
அத்துண் ஆடை அதற்கொண்டு
அதிகமல மாகாவே
அந்தண் சாந்தமோ
அந்தரத் துள்ளே அறத்துக்கே அன்பு
இளங்குமரனார் தமிழ் வளம் – 13
அறந்தருதண் செங்கோ அறந்தருவா னான்றோ அறனின்றமிழ் அறிஞர் இயம்பிய அறிந்தானை ஏத்தி
அறிவல் அறிவல் அறிவறை போகிய
அறிவார் அறிவும் அறிவினான் ஆகுவ அறுவர்க் கறுவரைப் அன்பிற்கும் உண்டோ அன்பீனும் ஆர்வம்
அன்றுதான் குடை யாக
அன்னம் கண்டர
ர
அன்னாய் அறங்கொல்
அன்னையும் என்னையும் அன்னையையான் நோவ
அனவரதம் அமர ஆஅ அளிய
ஆஅம் பூஉ
ஆகம் கண்டகத்
ஆசை அல்குல்
ஆசைப் படுவ
ஆடரிவி லாதிநடு
ஆடவர்கள் எவ்வா
ஆடுகழைக் கரும்பின்
ஆடுகழை கிழிக்கும் ஆதி நாதர்
அவரோ வாரார்
அவிழ்ந்த துணியசைக்கும்
அள்ளற் பள்ளத்
அளவறியா னட்டவன்
அறத்தாறிதுவென
ஆனை ஊற்றின்
இசையிள் பெரியதோர் இசையெல்லாம் கொட்ட இசையெலாம் இசைய இட்ட கன்றனை இட்டில் இரும்புழை
ங்கை வெஞ்சிலை
டைநுடங்க ஈர்ங்கோதை
இந்திரர்கள் ஏத்துமடி
இந்திரனே போலும் இரங்கு குயின்முழவா இரவு வரவுபே ரின்ற இரியன் மகளிர்
இருங்கடல் தானையொடு
இருங்கண் விசும்பின்கண்
இருங்கழி மலர்ந்த இருணிறம் வளையம் இருது வேற்றுமை இருநெடுஞ் செஞ்சுடர்
இருநோக் கிவளுண்க
இரும்பிடியை இகல்வேழம்
இருமூன்றில் ஒன்றுகொண்
இருவரமாம் ஏழுநாள்
ருள்விரிந் தன்ன இருளிற் கெரிவிளக்கு இரைக்கும் அஞ்சிறைப்
ல்லென்பான் கையில் இலனென்னும் எவ்வம் இலைநல வாயினும்
