ஆதியங் கடவுளை ஆதியான் அருளாழி
ஆதியான் அறவாழி
ஆய்தினை காத்தும்
ஆர்கலி உலகத்து
ஆர்கலிநீர் ஞாலத் ஆர்த்த அறிவினர் ஆர்த்தார்த்துக் கண் ஆரருள் பயந்தனை ஆரிய மன்னர் ஆலத்து மேல
ஆவா என்றே
ஆவின் இடையர்
ஆவே றுருவின
ஆழி இழைப்பப் ஆளான் விடுமேல்
ஆளி நன்மான்
ஆறியாம் முன்புக்கு ஆனாப் பெருமை
உதுக்காண், சுரந்தானா
உமணர் சேர்ந்து உரன்ன் அமைந்த உரா அயதேவர்க் உரிமையின்கண் உருகா தார்தம்
உருவுகண் டெள்ளாமை உரைப்பார் உரைப்பவை
உலகம் தழீஇய
உலகம் மூன்றும்
யாப்பருங்கலம்
உலகினுட் பெருந்தகையார்
உலகுடன் விளக்கும்
உலகே, முற்கொடுத்தார்
உலாஅ உலாஅ
உள்ளடி உள்ளன
இவனினும் இவனினும்
ற்றேன் உடம்பின் இறுத்தொசித் தட்டு இன்பம் விழையான் இன்னகைத் துவர்வாய்க் இன்னமிழ்தம் ஊட்டி
இன்னுயிர் தாங்கும்
இனமலர்க் கோதாய்
ஈத்துவக்கும் இன்பம்
ஈயற் புற்றத் தீர்ம்புறத் ஈரிதழ் இணர்நீலம் உகுதிறத்துத் துப்பாயார் உகுபனிக்கண் உறைப்பவும் மணி அரையுருவக்
உடைமணி
உடையராய்ச்
உடையார்முன் இல்லார்
உண்டூர்ந்துதைத்தழித் உண்ணாமை யுள்ள உண்ணான் ஒளிநிறான் என்னே செல்லுதி
என்னை நீ காயல்
ஏஎர் ஆஅர்
ஏஎர் சிதைய
ஏஎ வழங்கும் ஏடீ அறங்கொல் ஏதங்கள் நீங்க
க
ஏர்மலர் நறுங்கோதை ஏரி இரண்டும்
ஏறுயர் கொடியின்
ஐயாவோ ஐயாவோ
ஒக்குமே ஒக்குமே
ஒருபொருட் கிருதணி
ஒருதிரட் பிண்டிப்
ஒருமால் வரைநின்
631
