புறத்திரட்டு
507
இருப்பவன் ‘கீழே நிற்பவன் வீழ்த்தினானே' என நாணங் கொள் வானே என உணர்ந்து அவனையும் வெட்டி யழியான். காளை போன்ற இளையனது கருத்தின்படி களத்தே வருதலால் களிற்றையும் வெட்டி வீழ்த்தான். இவ்வீரன் செருக்கிருந்தவாறு என்னே!
66
-
(1342) பல் சான்றீரே - பல குணங்களால் நிறைந்து அமைந்தவரே. புரிசை - கோட்டை. ஞாயில் சூட்டு என்பதோர் மதில் உறுப்பு. ஞாயிற், ஏப்புழைக்கு நடுவாய் எய்து மறையும் சூட்டு” என்பர் நச். (சீவக. 104) “அம்பு எய்தற்கு மதின்மேல் சமைத்த ஒரு மதிலுறுப்பு; இதனை அடியார்க்கு நல்லார் குருவித்தலை என்பர்" (பட். ஆரா. 95 மறைமலை.) கணையிற்றூர்ந்த - கணையின் தாக்குதலால் மேடான. அகழி கன்றுமேயுமாறு புற்றரை யாயிற்று. கிடங்கு - அகழி. நுதல் நெற்றி. யாமங் கொள்பவர் - யாமந்தோறும் காவல் செய்தலை மேற் கொள்ளும் காவலர். (நற். 132) ஒழிய - பணிஒழிய. குரல் - கொத்து. நொச்சி - ஒருவகைப்பூ. எயில் (மதில்) காக்கும் வீரர் அணிவது.
66
“ஏப்புழை ஞாயில் ஏந்துநிலை அரணம் காப்போர் சூடிய பூப்புகழ்ந் தன்று”
என்பது புறப்பொருள் வெண்பாமாலை. (நொச்சி. 1.)
ய
-
(1343) பொறிவரி பொலிவுடைய நெற்கதிர். அன்ன – போன்ற. உளை - பிடரிமயிர். வயமான் வெற்றிப்பாடுடைய
-
-
-
குதிரை. தோலா உரன் - தோல்வி கண்டறியாத வலிமை. ஒன்னார் -பகைவர். உட்கும் - அஞ்சச் செய்யும். சுரை - பூண். சுடர்ப் பூ ணோன் ஒளியமைந்த அணிகலம் பூண்டோன். இறை தலைவன். மா - குதிரை. கறுவு - செற்றம். கதுவ பற்றி எரிய. குறுகலோம்புமின் நெருங்கா திருங்கள். குறை நாள் மறவீர் வாழும் நாள் குறைந்த வீரர்களே. நெருநல் எல்லி - நேற்றுப் பகலில். நரை - கருமை கலந்த வெண்மை. நூறி - அழித்து. தெரியல் மாலை. ஆரணங்கினன் - மிகத் துன்புறுத்தினன். “மறவீர் நெருநல் எல்லி யானை நூறி ஒழிந்தோன் தம்பி குறுகல் ஓம்புமின்.'
-
—
(1370) கார்த்தரும் புல்லணல் - கருமையான அரிய இளந்தாடி. கண்ணஞ்சாக் காளை அஞ்சாத வீரன். தார்ப்பற்றி - தூசிப் படையைச் சேர்ந்து. ஏர்தரும் - அழகமைந்த. நாட்பு போர். கணம் - - கூட்டம். மா - குதிரை. கிணைவன் - துடி கொட்டுபவன்.
-
