74 ♦ அறிஞர் அண்ணா
கீர்த்திமிக்க மன்னர்கள் நடத்திய, வீரப் போராட்டங்கள்--பிடித்த கோட்டைகள்-வெட்டிய அகழிகள்--அழித்த நகரங்கள்--கட்டிப் பிடித்துவந்த கைதிகள்--வெட்டிக் குவித்த எதிரிகள்--அவர்கள் வீசிய வாட்களின் கூர்மை வாட்கண்ணாரிடம் அவர்கள் பணிந்த காட்சிகள்--அரண்மனைச் சதிகள்--அவைகளின் விளைவுகளான படுகொலைகள்--பட்டமும் பதவியும் பெற்ற சீமான்கள் பாடும் பராக்கு--அவை பெறாதவரிடம் பகைமை-இவைகளையெல்லாம் விரிவாக விளக்கமாக-சுவையும் கலந்ததாக ஆக்கித் தருவதையே வரலாற்று ஆசிரியர்கள் நெடுங்காலம் முறையாகக் கொண்டனர்.
எந்த கோலாகலத்துக்கும் அடிப்படை தரும் மக்களின் எழுச்சி-வீழ்ச்சி பற்றியும் வீரப் போரிட்டு அவர்கள் வெற்றி பெற்றது குறித்தும், இங்கொன்றும் அங்கொன்றுமாகச் சில காணக் கிடக்கும்; எனினும் அரண்மனையும்--மாளிகையும்- களமும்--கொலு மண்டபமும் வரலாற்றைத் தமக்கு சொந்தமாக்கிக் கொண்டதால், ஏழையின் கண்ணீரும், பெரு மூச்சும் அதில் இடம் பெறவில்லை!
மாடியில் உலவும் முல்லை சூடிய மங்கையின் எழிலைக் காண்போருக்கு, அந்தக் கன்னி வாழும் கட்டிடத்தின் அடிப்படையின் ஆழம்--அமைப்புப் பற்றி எண்ணிட நேரம்தான் கிடைக்குமா?
மேலும், துதி பாடகர்களும் புகழ் பரப்பும் புலவரும் தான் வரலாற்றுச் சுவடிகளைத் தொகுத்து அளிக்கும் பணியினை மேற்கொண்டனர்--துவக்கத்தில்; எனவே அவர்கள் படை அஞ்சப் போரிடும் மன்னரைக் குறித்தும்--அவன் மனம் உருக ஆடிடும் துடியிடை பற்றியுமே தீட்டிக் காட்டினர்!
எனினும் இன்றுபோல் என்றும் மக்கள் இருந்து வந்தனர்--உழைத்த வண்ணம்--உருமாறிய வண்ணம்!
