இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்பட்டுள்ளது
23
குருபரனுக் கருள்புரிந்தான்
கயிலாச புரத்தில் நல்ல
சண்முகக் கவிரா யர்க்கும்.
மயில்நிகர் சிவகா மிக்கும்
வாயிலாப் பிள்ளை யாக
அயலவர் நகைக்கும் வண்ணம்
குருபரன் அவதரித்தான்.
துயரினால் செந்தூர் எய்திக்
கந்தனைத் துதித்தார் பெற்றோர்;
தாற்பது நாளில் வாக்கு
நல்காயேல் எங்கள் ஆவி
தோற்பது திண்ண மென்று
சொல்லியங் கிருக்கும் போது.
வேற்படை முருகப் பிள்ளை
குருபரன் தூங்கும் வேனை,
சாற்றும்அவ் வூமை நாவிற்
சடாட்சரம் அருளிச் சென்றான்
64
