தமிழ்மொழித் தோற்றம்
௨௩௬
அருவருப்பு -சீ, சே, சை.
வியப்பு-ஓ. ஆ, ஏ, ஐ, ஆ ஆ--(ஆவா) ஆகா.
தெளிவு-ஓ, ஓஓ-ஓவோ --ஓகோ.
சுருக்கம்-சிவ், சிவுக்கு.
விரிவு -பா, பளா.
பருமை-பொந்து, பொது, பொதுக்கு.
செறிவு -கொசகொச, மொசுமொசு.
கனம்--திண்.
கேடு - நொசகொச.
பொலிவு-சம், (ஜம்).
மூட்சி ---குப்.
ஏவல்-உசு (உஸ்).
விளி-தோ, சூ, பே.
அமைத்தல்--உசு (உஷ்) E: hush.
நுணுகி நோக்கினால், எல்லாக் குறிப்புக்களும் ஒலிக்குறிப் பினின்றே தோன்றினமை புலனாகும் ஆ, ஏ, ஓ என்பவை சுட்டடிகள்.
குறுகுறு என்பது காதில் அங்ஙனம் ஒலிப்பது. பிசு பிசு என்பது பசையுள்ள பொருளைத் தொடும் போது தோன்றும் ஒலி. திடும் என்பது ஒரு பொருள் திடீர் என்று விழும் ஒலி. ஆ என்பது நோவு தோன்றும்போது அரற்றும் ஒலி. இங்ஙனமே பிறவும்.
பிசு என்னுங் குறிப்பினின்று, பிய், பிசின், பிசிர், பிசினி, பிசினாறி முதலிய சொற்கள் பிறக்கும். இங்ஙனமே பிறவற்றினின்றும்.
குறிப்புச் சொற்கள் இணைக்குறிலாயிருப்பின், இரட்டைக் கிளவியாயிருப்பது பெரும்பான்மை. ஆனால், சில அடுக்குத் தொடர்களும் இரட்டைக்கிளவிபோல் தோன்றுவதுண்டு: அவற்றைப் பிரித்தறிய வேண்டும்.
| கா: | இரட்டைக்கிளவி | அடுத்குத்தொடர் |
| குறுகுறு | மினுமினு (மின்னு மின்னு) | |
| மடமட | சுடுசுடு |
