1821 வரத்தில் பூதேயா நேசத்தின் நிலக்கிசைக்கட்டின்னேன் பூசி இருட்டுப்பெட்டியில் பத்து மணிநேரம் வனாயினும் மை திரு தெடுத்து பெந்தகெல் என்னும்தையத்தில் கரைப்பற ஆம் வெரிச்சம்பட்ட விடத்திலுள்ள இல் நகட்டின் ஓட்டியும் மற்ற மிடத்திலுள்ளது ஒன்றுமில்லாமத் போவதுமான சூகிய கெளிச்சத்திஞல்வித்திரிக்கப்படுகிற அறுகூலத்தைக்கண்டுபிடி ந்து இதை மறு நாட்டின்பேரில் ஒட்டச்செய்து அதைச் தெதிர மாகச் செறுக்கிக்கொண்லேந்தால், நாட்டின்பேரில் த்ெதிரள் செதுக்கவேண்டுமென்பது இவருடைய முக்கியமான கருத்தா விருந்தது. இப்படியிருக்கையில் பாரில் பட்டணத்தில் வர் வேஸ் டெக்கார் என்பவரு மிதுவிஷயத்தில் காடுசெறுத் இவந்தும் பலனடையாமல் த்ெதிரம் எழுதுவதில் "திே வென்றது ருட்சமத்தைக்கண்டுபிடிக்கதிருள் பெருங்சேத்தி யடைந்தார். இவர் வாப்ஸ் செய்துவகும் வேமைகளைப்பத்திக் கேள்விப்பட்டு, அவருடன் சேர்ந்துகொள்ளமனதாய் அவருகி குக்கரம் போக்குவரவுசெய்து அந்த வேலையை இருவருமச ப்காட்டிச்செய்படுதன்து தீர்மானித்து 1820-ம் வருடம் நாரும்பர் மாதம் 14-ம் இனத்தில் ராலோன் என்றுமுரில் உடன்படிக்கை யோன் றெழுதிக்கொண்டார்கள், இரன்பின் தால் இசககியார தற்ற்குந்தவைளை அவருக்கும் தெரியப்படுத்தியதின் டெச் கார் மேத்த கெட்டிக்காராா யிருந்தபடியால், இவ்வித்தையை விரத்திசெய்ய ஆலோசனைசெய்து யூதேயா தேசத்துக்கிa றிவிட்டு வலண்ட்ச வென்னும் கோபை வேகவைத்து அதில் மத்தை வரு சொக்கி தாட்டிலிட்டு முன் செய்தபடியே செய்த நில் கிழல் பட்டவிடத்தில் மருத்து ஒட்டியும் மற்றவிடத்தில் ஓட்டாமலுமிகுந்து சற்றுண்டானதினம் இறையே ஸ்திரமாக் கொண்டு கைஞ்செய்துவர்தமுறையை விட்டுவிட்டார்கள். இதற்குப்பின் விடாமுயற்சியால் அநேகாரியல்களைச் சேறி த்துவருவாயில் நாட்டிம்மேல் அயோட் பூசுலதிருறன்டாரு ம்கன்மையைக்கண்டார்கள். இப்படி காளுக்குள் மிர்தி உயடைந்து வருகையில், இருபது வருஷகாலமாக உழைத்து இவ் வருந்தொழிலைர் எண்டுபிடித்தவாயரைப்ஸ் என்பர் நமது அறுபத்துமுன்கும் வயதில் இறந்துபோரூர், இவ்வளவு பிரயஸ்
