பக்கம்:கண்ணாயிரத்தின் உலகம்.pdf/107

துண்டு

109

பாரத்: பேச்சில் கவனம் பிசகி, சீட்டாட்டத்திலே கோட்டைவிட்டு விடுவேன்னு நினைக்கிறயா? அதுதான் இவரிடம்...!

[வெற்றி பெற்றதாகச் சீட்டை காட்டிப் பணத்தைக் குவித்துக் கொள்கிறான்.]

[கதிர்வேல் இருமுகிறான்.]

பாரத்: கதிரு! காலையிலே எழுதிக் கொள்ளேன்...போய்த் தூங்கு.

கதிரு: (ஏக்கத்துடன்) தூக்கம் எங்கே வருது?

பாரத்: உன் ரூமுக்குப் போய்த் தூங்கு.

கதிர்: அங்கே மட்டும்...

சீட்டாடுபவன்: அவன் மனசிலேதான் என்னமோ புகுந்துக்கிட்டுக் குடையுதே. தூக்கம் வருமா?

பாரத்: என்னதான் எழுதறே?

கதிர்: ஒரு காவியம்.

சீட்டாடுபவன்: பலே, பலே! காவியமே எழுத ஆரம்பித்துவிட்டார்...இனி உருப்பட்டது போலத்தான்!...

[கதிர்வேல், எழுதிய தாள்களை எடுத்துக்கொண்டு, வேறு அறைக்குச் செல்கிறான். அவன் சென்ற பிறகு]

சீட்டா: பாரத்! இந்தக் கதிர்வேலு எப்படி உன்னோடு சேர்ந்தான்?

பாரத்: {அலட்சியமாக) நம்ம ஊர்...ஏழைப்பய...கல்லூரிச் செலவுக்கே கஷ்டம்!

சீட்டா : கையிலேதான் காசு கிடையாதே! பயலுக்குக் கல்லூரிப் படிப்பு எதற்காக?

பாரத்: எங்க அப்பா அதையேதான் கேட்பாரு...இவன் திருதிருன்னு விழிப்பான்...